یحیی بن سلیم مازنی احتمالاً همانی است که در مدینه، در همسایگی امام علی (ع) می‌نشستند. ایشان می‌گوید: من در طول عمرم که در همسایگی امیرالمؤمنین (ع) بودم، هیچ‌گاه نشد که زینب را در کوچه ببینم. هیچ‌گاه زینب در کوچه ظاهر نمی‌شد. ● زینب (س) واقعاً سرّ الله است که اصلاً مثل این‌که کودکان هم در دوران کودکی، لیاقت دیدن زینب را ندارند. ● چون هر چشمی، به هر کسی بیفتد، از ناحیه‌ی نفْس او، اثراتی در او پیدا می‌شود. و لذا هر کسی لیاقت ندارد که چشمش، آدم‌های خوب را ببیند. آدم‌های خیلی خوب، سزاوارشان نیست که هر چشمی، اینها را ببیند. ●زینب (س) برای این‌که بتواند چنین مسئولیت سنگینی را بپذیرد، خیلی باید در صندوقِ نسوزِ ولایتِ علی و فاطمه (س) باشد وگرنه این‌قدر صبور بار نمی‌آمد که بشود أمّ المصائب و این همه سختی‌ها را تحمّل کند و هیچ‌گاه هم نماز شبش ترک نشود. ✍استاد صمدی آملی حفظه الله صبح عاشورای ۱۴۴۳ ه.ق - ۲۸ مرداد ۱۴۰۰ ش •┈┈••✾🍀🕊🍀✾••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7