🟢توسل به امیر کاروان انسانیت 🔸صبا گو آن امیر کاروان را    🔸مراعاتی کند این ناتوان را 🔹ره دور است و باریک است و تاریک   🔹به‌دوشم می‌کشم بار گران را 🔸ببیند این دل افسرده‌ام را   🔸ببیند این رخ چون زعفران را 🔹ببیند سربسر غم روی غم را      🔹ببیند دم به دم اشک روان را 🔸مراعاتی کند شاید که بینم 🔸جمال جانفزای همرهان را 🔹خوشا حال سبکباران راهش 🔹خوشا آن  مردم روشن روان را 🔸خوشا آنکو به سر خویش دارد  🔸حضور واقف سرو عیان را 🔹که آمد دین و دیو و مرد دینی  🔹مثال بره و گرگ و شبان را 🔸خوش آنکو دل به دلبر داد و گفتا 🔸ندارم من هوای این و آن را 🔹خوشا آنکس که در راه رضایش 🔹دهن بست و نیالوده دهان را 🔸خوشا آنکس که نگرفتست گامی  🔸ره دونان نادان زمان را 🔹نگارا زانچه اندر سینه دارم   🔹ندارم قدرت نطق و بیان را 🔸بسوزان سینه ام را تاکه دودش   🔸بگیرد از کرانه تاکران را 🔹ویاکن جلوه‌ای ای دلستانم   🔹ستانم دلستان انس و جان را 🔸خدا را ای خور خاور شتابی  🔸که تاگیرد حجاب شب جهان را 🔹که شب از درد بیدار است بیمار   🔹نمی‌یابد ز دست او امان را ╭┅──────┅╮ ❤ @tarrk_gonah✅ ╰┅──────┅