📝در تمام عمرم، تنها یک روز نماز صبحم قضا شد. پسر بچه ای داشتم؛ شب آن روز از دست رفت. سحرگاه به من گفتند که این رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده ای؛ اینک اگر شبی، تهجد و شب زنده داری ام ترک گردد، صبح آن، انتظار بلایی را می کشم. 📚شیخ حسن علی نخودکی اصفهانی/ نشان از بی‌نشان‌ها، صص ۳۷ – ۲۸ ┏━━━━━━┓ @alle_yasen ┗━━━━━━┛