🔳خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ نگاهی به فضائل و ویژگی‌های حضرت سیدالشهداء«سلام‌الله‌علیه» ▪️جلسۀ هفتم: تبلور عشق در کربلا ◾️ یکی از خصوصیات امام حسین«ع» و کربلایش اینست که شهادت ایشان، شهادت پروانه‌وار و عاشقانه بود و این بالاتر از مقام تسلیم و رضاست. ◾️ گاهی انسان به مقامی رسیده است که راضی به همۀ مقدرّات الهی است و تسلیم در مقابل خداست و راضی به مقدرّات خداست. این مقام، مقام بالایی است و به این زودی‌ها به کسی نمی‌دهند. به راستی تنها زبان نباشد بلکه زبان با دل باشد و دل با همۀ هویّت در الطاف خفیۀ خدا و در الطاف جلیۀ خدا بگوید «الحمدلله ربّ العالمین». ◾️ به این مقام تسلیم و رضا می‌گویند. معلوم است که همۀ ائمۀ طاهرین و اهل‌بیت«ع» این مقام تسلیم و رضا را داشتند. اما در کربلا یک چیز دیگری هم بود. یعنی مثل پروانه و شمع بود. 🔲مرگ را منقسم کرده‌اند به اقسامی. ◾️ یکی مرگ عوامانه است. نمی‌خواهد برود و او را می‌برند و این خیلی بد است و معمولا مردم اینطور هستند. ◾️ گاهی مرگ عالمانه و حکیمانه است. یعنی به راستی نه تنها گفتارش، بلکه هضم کرده است که مرگ یعنی درآوردن لباس کهنه و پوشیدن لباس نو. بالاخره می‌بیند انتقال از این دنیا با این همه مشکل‌هایش و منتقل شدن به آخرت با آن همه نعمت‌هایش است؛ لذا عالمانه می‌رود و دلش می‌خواهد برود. ◾️گاهی هم مرگ، مرگ عارفانه است. این از قسم دوم بالاتر است. به این مقام تسلیم و رضا می‌گویند و وقتی به راستی به آنجا رسید که مقام تسلیم و رضا هست، آنچه خدا می‌خواهد، همان را می‌خواهد. ◾️ اما گاهی مرگ عوامانه نیست و عالمانه نیست و حکیمانه و عارفانه نیست، بلکه مرگ پروانه در مقابل شمع است. کربلا چنین بود. آنچه امتیاز امام حسین است، اینست که پروانه‌وار خودش را فدای دین خدا کرد و یا فدای خدا و فدای معشوق خودش کرد. ◾️ ما درک این مقام‌ها را هم نمی‌کنیم، اما باید در این چند روز خدا را قسم بدهیم و از خود امام حسین و از ولایت بخواهیم که لاأقل مرگ ما مرگ عالمانه باشد. یعنی به راستی وقت مرگ بخواهیم برویم و نه اینکه ما را ببرند. ◾️ خدا را قسم دهید به حق امام حسین، دم مرگ به شما مقام‌هایی را به شما بنمایانند که بخواهید بروید. به راستی ببینید که چهارده معصوم«ع» آمده‌اند و می‌خواهند شما را ببرند و شما با کمال میل، گلی بو کنید و از این دنیا بروید. 🔹متن کامل در: 🌐 B2n.ir/z92178 🆔 @almazaheri