🔺بیانات آیت‌الله العظمی مظاهری در مراسم احیای شب بیست‌وسوم ماه مبارک رمضان 🔹 امیرالمؤمنین علی«ع» می‌فرمایند: «عمِيَتْ عَيْنٌ لا تَراكَ»، کور باد دلی که خدا را نیابد و نبیند. امام حسین«ع» در عرفات مثل باران گریه می‌کنند و در وسط دعا می‌گویند: کور باد کسی که خدا را نبیند. مگر می‌شود کسی خدا را نیابد؟ رابطه با خدا می‌خواهد. اگر در بسته را باز کنی، خدا هست. یک قدم روی هوی و هوس بگذاری، قدم دومش خداست. آنگاه می‌دانی به کجا می رسد؟!امام حسین«ع» در دعای عرفه می‌‌فرماید: خدایا!کسی که تو را پیدا کرد، همه چیز دارد. خدایا کسی که تو را گم کرده است، تمام دنیا و زندگی دنیا از اوست، اما تاریک و سیاه و تباه است. اما کسی که تو را دارد، یک عالم نور است. یک عالم هستی است. خدایا کسی که تو را دارد، همه چیز دارد. بدبخت کسی است که تو را گم کرده است و هیچ ندارد. 🔹در دعا ما با خدا حرف می‌زنیم. یک دل می‌خواهد که خدا را ببیند و توجه خدا را هم به دعا ببیند. یعنی در وقتی که می‌گوییم یا الله؛ خدا بگوید لبیک. در وقتی که بگوییم خدا، خدا، خدا، او هم مرتب بگوید: بله، بله، بله. قرآن کریم می‌فرماید: «وَ إِذٰا سَأَلَكَ عِبٰادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»؛ یا رسول الله!اگر بگویند خدا کجاست؟ بگو نزدیک است، می‌فرماید: «أَنَّ اَللّٰهَ يَحُولُ بَيْنَ اَلْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ»؛ یار از من به من نزدیک‌تر است. قرآن می‌گوید: یا رسول الله!بگو من نزدیکم و تو دوری. چشم‌ها را باز کن و هوی و هوس را زیر پا بگذار، آنگاه مرا می‌بینی و می‌یابی. البته نه با این چشم، بلکه با چشم آدمیّت و نه دانستن، زیرا دانستن علم است، عرضی است، بلکه مرا می‌یابی. لذا خدا در قرآن می‌فرماید: من نزدیکم، مرا می‌یابی و می‌شنوی که وقتی می‌گویی: خدا، من هم می‌گویم: بله. می‌فرماید: «فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي»؛ حال که چنین است پس با من سر و کار داشته باش. چه چیز لذتش بالاتر از این که با خدا حرف بزنی، «وَ لْيُؤْمِنُوا بِي»؛ کاری کن که باور کنی. انسان گاهی می‌داند، اما این فایده ندارد، بلکه باید مرا بیابی. اگر مرا نیابی، گمشده داری و زندگی برایت تاریک است و زندگی برایت تباه است و زندگی برایت سیاه است. در ادامه می‌فرماید: «وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اَللّٰهُ لَهُ نُوراً فَمٰا لَهُ مِنْ نُورٍ»؛ نور خدا که نباشد، چه کسی می‌تواند زندگی را نورانی کند؟!فقط نور خدا می‌تواند. در پایان می‌فرماید: «لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»؛ خدا دوست دارد که این حالت برایت پیدا شود و این حالت رشد و صلاح است و این حالت رسیدن به آدمیت و انسانیت است و این حالت توجه است و بالاترین نعمت‌ها توجه است: توجه، توجه، توجه. 🔹در این آیۀ شریفه خداوند بعد از آنکه می‌گوید من نزدیک و تو دوری و بعد از آنکه می‌گوید باید دعا کنی و رشد و صلاح تو در دعاست، بعد از آنکه می‌گوید باور کن و ببین به کجا می‌رسی، آنگاه هشت مرتبه می‌گوید: عزیزم، بارک الله که آمدی، جانم، بنده‌ام، نور چشمم، بارک الله، خوش آمدی. ضمیر متکلم هشت مرتبه تکرار شده است. این مختص دعا و راز و نیاز با خداست. 🔹اگر اهل دعا باشیم، خدا دستمان را می‌گیرد. البته باید توجه به این مطلب هم داشته باشیم که بعضی اوقات انسان دعا می‌کند، مثلاً فقیر و بیچاره است و وضع بدی دارد و می‌گوید خدا، خدا، خدا. خدا هم دعایش را مستجاب می‌کند. بعضی اوقات صلاحش نیست که این دعا مستجاب شود، ولی خودش نمی‌فهمد. پروردگار عالم نیز اگر دعا را مستجاب نمی‌کند، عوض آن را می‌دهد. در روایت می‌خوانیم بناست که بلای بزرگ‌تری برایش جلو بیاید، خدا جلوی آن بلا را می‌گیرد. جبران بالاتر در روز قیامت است. روزی که پرده‌ها عقب می‌رود و آنگاه می‌بیند به جای دعاهایی که مستجاب نشده، در چه بهشتی است و زیر لوای حمد و خدمت مولی امیرالمؤمنین«ع» و آب کوثر است. در روایت می‌خوانیم اولاً خدا از او عذرخواهی می‌کند و می‌گوید صلاحت این بود. بعد از این عذرخواهی این همه پاداش می‌دهد. این شخص بنا می‌کند حسرت بخورد و بگوید ای کاش هیچ دعایی از من مستجاب نشده بود تا الان اجر و مقامم بیشتر باشد. 🔹 اهل دل مقاماتی دارند که یک لحظه رابطه با خدا در دل شب برایشان از دنیا و آنچه در دنیاست، بهتر است. پس قدرش را بدانید. همین الان در دلتان بگویید «الحمدلله ‌رب‌العالمین». کسانی که حالی پیدا کردند، مرتب بگویند خدایا شکر، خدایا تو را می‌بینم و با تو خدا خدا می‌کنم، خدایا جوابم را می‌دهی. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/137920 🆔 @almazaheri