بسم الله «باقرآن، زندگی کنیم» جز۶ قوم موسی همان کاری را کردند که بعضی از مردم، امروز انجام میدهند. آنها گفتند خداو موسی به جنگ با گروهی که درشهر بودند، بروند و آنها حاضرند پشت دروازه ها بمانند. دریک قدمی پیروزی اما به جنگ نروند. امروزهم عده ای همه‌ی کارها را بردوش ولی فقیه می اندازند و میگویند هروقت شرایط آماده شد، ماهم حاضر به خدمت خواهیم بود. خداوند جزای آنها را تا ابد پریشانی جمع واوارگی قرار داد .(۴۰سال هم ذکرشده) خداوند حیات یک فرد را حیات کل جامعه ومرگ اورا مرگ کل جامعه, میداند. حیات جامعه به کنش ها وواکنش‌های به جا، به روز وپویایی آن است. مسبولیتهای اجتماعی مانند امر بمعروف ونهی از منکر باعث حیات ونجات جامعه از تباهی هستند. چگونه است که ما برای نجات یک فرد از تباهی تلاش نمی‌کنیم، یآن را بی اهمیت میدانیم؟ یا به بهانه‌ی آزادی فرد، حیات جامعه را به خطر می اندازیم؟ @zedbanoo.