📒 لذت مطالعه (خلاصه کتاب) 📖 قضاوتهای حضرت علی (علیه السلام) 📚 انتشارات پیام حق 2⃣(قسمت چهارم) زد و خورد در حال مستی 🔻 در زمان خلافت امیرالمؤمنین (علیه السلام) به آن حضرت گزارش رسید که چهار نفر در حال مستی در زد و خورد یکدیگر را مجروح نموده اند. امام (علیه السلام) دستور داد آنان را‌ توقیف نموده تا پس از هشیاری به وضعشان رسیدگی کند ، دو نفر از آنان در بازداشتگاه جان سپردند. اولیای مقتولین نزد امیرالمؤمنین (علیه السلام) آمده و خواستار قصاص از زندگان شدند. 🔻حضرت (علیه السلام) به آنان فرمود : شما از کجا می دانید که این دو نفرِ زنده مانده ایشان را کشته اند؟ شاید خودشان یکدیگر را مجروح نموده و مرده اند ، گفتند : ما نمی دانیم ، شما خودتان با استفاده از دانش خدادادی تان بین آنان حکم کنید. 🔻 امام (علیه السلام) فرمود : دیه آن دو مقتول به عهدهٔ هر چهار قبیله طرف دعوا است و بعد از کسر خونبهای زخمهای دو نفر زخمی ، باقیمانده پول به اولیای آن دو مقتول رد می گردد. ✍ شیخ مفید پس از نقل این خبر توضیح دادند : این حکمی که آن حضرت (علیه السلام) درباره آنان فرموده تنها حکمی است که برای رسیدن به واقع تصور می شود ؛ زیرا گواهی نیست تا بدان وسیله قاتل از مقتول جدا شود. و نیز گواهی نیست تا ثابت کند قتل عمدی بوده و این حکم در مورد قتل خطا و اشتباه در قاتل است ؛ زیرا خونبهای کشتگان را بر هر چهار قبیله قرار داده و دیه زخمهای مجروحین را از آن کم کرده است و مقصود آن حضرت از اینکه فرموده : دیه آن دو مقتول بر قبایل چهارگانه است این است که دیه هر دو با هم ، وگرنه دیه هر کدام از آنها بر سه قبیله دیگر است غیر ازقبیله خودش. ↩️ ادامه دارد...