در این میان حتی اگر افراد شبهه افکن، مدعی باشند که این روایت را نعوذ بالله « شیخ نعمانی » از خودش ذکر کرده است و به دروغ آن را به ائمه نسبت داده است، مجدداً جنبه های اعجازگونه این بخش از روایت، سخنان بی پایه و اساس مذکور را نقض می نماید! چرا که کتاب « الغیبة نعمانی » نیز که حدیث موثقه ی جابر (رحمه الله) را به نقل از جابر جعفی از امام « محمد باقر (ع) » نقل می کند، در قرن 4 هجری (10 میلادی) نگاشته شده است و در آن زمان، منطقه ی آسیای صغیر یا آناتولی (ترکیه ی امروزی)، تحت سیطره ی « روم شرقی » قرار داشته و جزء قلمرو آن دولت بوده است (کادر زرد رنگ). مردم آن سامان نیز چه از نظر نژادی و چه از نظر زبانی، در آن دوره، هیچ امتزاجی با « ترک ها » نداشته اند و زبان رایج در آن سامان، یونانی و به میزان کمتر رومی بوده است!!! در آن دوران، « ترک ها » کیلومترها دورتر ازممالک اسلامی می زیسته اند (منطقه ی آبی رنگ). 🌤اَللّهُمَّ عَجِّل‌لِوَلیِّکَ الفَرَج🌤 ┄┅══❁ 🕋 ❁══┅ https://t.me/alvadossadegh https://eitaa.com/alvadossadegh ┄┅════❁ 🌍 ❁═════┅