خیلی خوب است که ما این مناجات شعبانیه را با این احساس بخوانیم، با این تمنا و این دعا بخوانیم که «خدایا این باب را برای ما باز کن!» یا این مناجات را با این احساس بخوانیم که «چقدر ما دور هستیم از آن فضایی که أمیرالمؤمنین علی‌(ع) حس می‌کردند!» همین حسرت‌خوردن و تحسین‌کردنِ آن رابطۀ زیبا و قشنگ، می‌تواند انسان را نزدیک کند. یکی از آداب دعا این است که انسان، معرفت خود را به خدا اعلام کند، حالا به یکی دیگر از فراز‌های مناجات شعبانیه بپردازیم. ✨📖أمیرالمؤمنین علی(ع) در این فراز از مناجات، طبق آداب دعا عرضه می‌دارند: «بیَدِکَ لا بِیَدِ غیرِکَ زیادَتی و نقصی و نَفعی و ضرِّی» یکی از آداب دعا این است که انسان، معرفت خودش را به خدا اعلام بکند؛ خصوصاً معرفت نسبت به توحید پروردگار عالم و اینکه «ما فقط خداوند متعال را در جهان در وجود خودمان و در زندگی، مؤثر می‌دانیم» ذکرِ این معارف توحیدی خیلی در دعا و مناجات زیبا است. در روایت هست: کسی که می‌گوید «لاحول و لا قوّة إلّا بالله العلی العظیم» هیچ‌کسی جز خدا قدرت ندارد خداوند متعال آناً می‌فرماید؛ ملائکۀ من ببینید بندۀ من اعتراف کرد که هیچ کسی جز من قدرت ندارد، حالا هر مشکلی دارد برطرف کنید. ✨ امام‌صادق(ع): إِذَا قَالَ الْعَبْدُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمَلَائِکَةِ اسْتَسْلَمَ عَبْدِی اقْضُوا حَاجَتَهُ؛ 📗المحاسن ،ج ۱، ص ۴۲ قبل از خواندن مناجات باید این را پذیرفته باشیم که «کلمات ما در عالم تأثیر دارند» کلمات مؤثرند در اینکه ما را به خدا مقرب کنند وقتی ما می‌خواهیم مناجات بخوانیم باید یک مقدمه‌ای را هم پذیرفته باشیم و آن اینکه کلمات در عالم تأثیر دارند، گاهی از اوقات تأثیر کلمات از هر عملی بیشتر است، در روابط بین انسان‌ها هم همین‌طور است، گاهی از اوقات اثر کلمات از هر خدمت دیگری بیشتر است. البته در ارتباط با انسان‌ها، گاهی اوقات می‌بینیم که یک کسی نیازمند است و ما به‌جای اینکه با کلمات بخواهیم با او ارتباط برقرار کنیم، شاید لازم باشد صدقه‌ای بدهیم، خدمتی کنیم یا به او کمک کنیم، اما در ارتباط با خداوند این‌طور نیست چون خدا بی‌نیاز است، خداوند متعال به کلمات ما هم نیاز ندارد، اما کلمات مؤثر است در اینکه ما را به پروردگار مقرب کند. کسانی که این مقدمه را می‌فهمند اهل ذکر می‌شوند، اهل اوراد و دعاها و مناجات‌ها می‌شوند. یکی از کلمات مؤثر این است که انسان در مناجات خودش، معارف توحیدی را بر زبان جاری کند، حالا در اینجا ببینید أمیرالمؤمنین علی(ع) با همان زبان تضرع و زاری، چه عباراتی را بیان می‌کند؟ ایشان عرضه می‌دارد: خدایا کم و زیاد من در دست تو است نه در دست غیر تو، همۀ نفع و ضرر من در دست تو است. ✨📖✨بیَدِکَ لا بِیَدِ غیرِکَ زیادَتی و نقصی و نَفعی و ضرِّی إن‌شاءالله خدا باورش را در قلب‌های ما قرار بدهد. یکی از بزرگ‌ترین تهدید‌های خدا و بلاهای عالم این است که خدا کمک‌مان نکند امیرالمؤمنین(ع) در فراز بعدی عرضه می‌دارد: ✨📖 «إلهی إن‌ حَرَمتَنی فَمَن ذا الَّذی یَرزُقُنی و إن خَذَلتَنی فَمَن ذا الّذی یَنصُرُنی» این‌قدر این فراز می‌تواند اشک مؤمن را درِ خانۀ خداوند متعال جاری کند و یک احساس غربت قشنگی را در دل انسان بریزد که حد ندارد. «خدایا اگر محرومم کنی چه کسی به من روزی خواهد داد؟ و اگر من را رها کنی چه کسی من را کمک خواهد کرد؟» یکی از بزرگ‌ترین تهدید‌های خدا در قرآن این است که خداوند به آدم‌های بد می‌فرماید: من کمک‌تان نمی‌کنم! أمیرالمؤمنین علی(ع)  این تهدید را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بلاهای عالم هستی عمیقاً درک کرده‌اند که در اینجا تمنا می‌کنند: ✨📖 «إن خَذَلتَنی فَمَن ذا الّذی یَنصُرُنی» خدایا اگر من را رها کنی چه کسی من را کمک خواهد کرد؟! #مناجات_شعبانیه #قسمت_چهارم #استاد_علیرضا_پناهیان 📚📚📚 کتابخانه مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_lib