🌷🌱✨ ❇️حاکم وقت مدینه (ولید بن عتبة) پس از مرگ معاویه دستور یافت تا از امام حسین (علیه السلام) برای یزید بیعت بگیرد. حضرت فرمود: «... یزید فردی است شرابخوار و فاسق که به ناحق خون می ریزد و اشاعه دهنده فساد است و دستش به خون افراد بی گناه آلوده گردیده و شخصیتی همچون من با چنین مرد فاسدی بیعت نمی کند. » 👈وقتی مروان بن حکم بیعت با یزید را از حضرت درخواست کرد امام حسین(علیه السلام) فرمود: ای دشمن خدا! دور شو، من از رسول خدا شنیدم که فرمود: «خلافت بر فرزندان ابوسفیان حرام است اگر معاویه را بر فراز منبر من دیدید او را بکشید. » و امت او چنین دیدند و عمل نکردند و اینک خداوند آنان را به یزید فاسق گرفتار کرده است . امام حسین(علیه السلام) در شب ۲۸ رجب سال ۶۰ هجری همراه با بیشتر خاندان خویش و بعضی یاران، پس از وداع با جدش پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) از مدینه به طرف مکه حرکت کرد. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻋﻘﻴﻠﻪ  ﺑﻨﻰ‌ﻫﺎﺷﻢ ﺯﻳﻨﺐ ﻛﺒﺮﻯ(س)، ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﺒّﺎﺱ، ﺍﻡّ ﻛﻠﺜﻮﻡ، حضرت ﻋﻠﻰ ﺍﻛﺒﺮ(ع) ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ(ع) ﺑﻮﺩﻧﺪ.ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﺳﻴﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ (ع) ﺑﺎ ﻋﻘﻴﻠﻪ ﺑﻨﻰ‌ﻫﺎﺷﻢ و ام‌کلثوم (ع) ۱۳ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ.😭🌱✨ امام حسین(علیه السلام) هدف خروج از مدینه را در وصیتنامه‌اش چنین بیان می‌کنند:⬇️ «....... و جز این نیست که برای اصلاح در میان امت جدم خارج شدم. می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کرده و به راه و روش جدم (رسول خدا) و پدرم علی (علیه السلام) رفتار نمایم . کسی که به سوی خدا دعوت کند عمل نیک انجام دهد و بگوید از مسلمانان هستم، از خدا و رسولش جدا نمی‌شود ... »