💢پارت شانزدهم
💢تاوان یک گناه
💢ارسالی ازاعضای کانال
شهربانو آمد گفت خان سرش شلوغ بود نشد با اوحرف بزنم با لبخند گفتم ممنون راست میگن خانم ها همین که آبروی خانوادم حفظ شده خداروشکر شهربانو نگاهی بهم کرد و گفت آفرین دختر حالا همه زود باشید که زودتر کارها رو تموم کنید بخوابید که فردا خیلی کار داریم مهمان های دیگه خان تو راه هستند و فردا میان از دهنم پرید مهمان های دیگه خان کی هستند؟
شهربانو نگاهی بهم کرد و گفت زودتر کارها رو تموم کنید
گفتم ببخشید دیگه تکرار نمیشه
_ان شاء الله
اون شب تا کارها رو انجام دادیم خوابیدیم از نصف شب هم گذشته بود مهمان های خان خواستگار دخترش پوران دخت بودن یه جورایی بله برون بود
یک هفته درگیری کارهای مهمان ها بودیم وقتی هم که رفتن حسابی کار داشتیم تو این مدت شهربانو هوامو داشت وگرنه از پا در می آمدم بلقیس هم دیده بود کاری هستم کمتر بهم گیر میداد حالا فهمیده بودم بلقیس خواهر ناتنی خان هست که یکی دو ساله آمده پیش خان و خان هم چون خواهرش کسی رو نداره خیلی هوا شو داره برای همین امور کارهای خانه رو به اون داده بود و اونم با سخت گیری هاش تو کارش موفق بود
نزدیک عید بود یه شهربانو چند ساعت برام مرخصی گرفت برم پیش خانوادم باشم خیلی خوشحال بودم چون خانواده م زیاد نمی تونستن بهم سر بزنن که مبادا کم کاری کنم لباس های خوبی به تن کردم و چادرم رو پوشیدم و باعلی که آمده بود دنبالم راهی خونه شدم دل تو دلم نبود چون علی گفت همه خواهر وشوهراشون وبرادرام وزن برادرام و بچه هاشون هستن چون شهربانو به مامان گفته بود من امروز میرم جمعه هم بود مامان همه رو دور هم جمع کرده بود وقتی از در رفتم تو مامان تو حیاط آمد بغلم کرد بغض کرده بود که من گفتم چرا مامان بغض کردی ببین چه لباسهایی دارم مامان گفت بمیرم برات که بخاطر ما مجبوری صبح تا شب کار کنی رفتم تو هال وبا باباو داداشام بقیه روبوسی کردن و گفتیم و خندیدیم مامان یه دم پخت پخته بود که خیلی خوشمزه بود وقتی شام رو خوردیم من مجبورم بودم برگردم زهره بغلم کرد و گفت ممنون ابجی
زهرا گفت برای خودت تو این چند ماهه خانم شدی
سرم رو پایین انداختم
چون مجبور بودم زود از همه خداحافظی کردم به مامان گفتم شرمنده که نشد امروز کمک تون کنم
مامان گفت تو اونجا خیلی کار می کنی حالا وقت استراحتت بود واقعا نذاشت از وقتی رفتم دست به سیاه و سفید بزنم از بس گرم صحبت شدم که از همون جایی که نشسته بودم تکون نخورده بودم اصلا نفهمیدم زمان کی گذشت چون شب بود زهره وصادق من رو رسوندن در خونه خان من زهره رو حسابی بغل کردم و رفتم مش رسول در رو باز کرد و سلام کردم رفتم داخل شهربانو تو حیاط بود سلام کردم و ازش بابت کارش تشکر کردم
گفت برو زود بخواب که فردا سرحال باشی
_چشم...شب بخیر
رفتم تو این مدت از بس خسته بودم سرم رو روی بالشت نزاشته خوابم می برد اون شب هم همین طور عید آمد و هر روز خان مهمان داشت کار ما هم همش پختن و شستن بود یک ماه بعد عید هم عقد کنون دختر خان بود چه مراسم با شکوهی بود ولی برای ما که فقط کار و کار و کار بود
ادامه دارد....