✅🌸✅نگاه استراتژیکی به اجتماع اربعین و قیام امام حسین(ع)*
بازنشر به مناسبت عاشورا(لازم به ذکر است این مقاله مورد توجه و بازنشر رسانه های مختلف کشوری و استانی قرار گرفته و لینک برخی از این خبرگزاری ها در انتهای مقاله آمده است)
آنچه که در این نوشتار مورد بررسی و کنکاش قرار می‌گیرد، نگاهی با زاویه دید جدید و متفاوت به قیام امام حسین (ع) می باشد.
آلفونس دولا مارتین شاعر و نویسنده فرانسوی می‌گوید: اگر بزرگی هدف، کمی وسایل و عظمت نتیجه را برای یک نابغه بشری مقیاس بگیریم در تاریخ نظیری مانند حضرت محمد(ص) نمی‌توان یافت، ... پیامبر اسلام انقلابی آن چنان مقدس و طولانی و پراهمیت در آن مدت خیلی کم به مرحله عمل در آورد.. .
شاید بتوان گفت بهترین تحلیل درباره حرکت جهانی پیامبر اسلام در این جملات یافت و باید گفت که حرکت امام حسین بیشترین شباهت به مدل حرکت پیامبر دارد. با این تفاوت که حرکت پیامبر(ص) برای نهادینه کردن اسلام و مقابله با کفر و شرک بود ولی حرکت امام حسین(ع) برای احیای اسلام و مقابله با طاغوت و نفاق بود. آنجا که امام حسین در نامه تاریخی خود به معاویه او را فردی ریاکار می‌نامد و مسبب کشتار اولیا و بدبختی‌های امت می‌دانند نشان از این مدعاست.
امام حسین(ع) برخلاف سیاستمداران که اصالت حرکات سیاسی خود را براساس اشتراک منافع یا تضاد منافع طراحی می‌کنند، اما ایشان بر اساس اهداف و آرمان‌های الهی و اصلاح امور امت و انسان‌ها طراحی کردند.
امام حسین می توانست همچون عبدالله بن عمر با یزید کنار بیاید و حتی به منافع و مناصب سیاسی بالایی برسد. اما ایشان نپذیرفت و بدنبال سرنگونی رژیم فاسد و طاغوتی یزید بود.
امام حسین(ع) زمانی حرکت انقلابی خویش را آغاز کرد که حکومت یزید با استفاده از منابع عظیم مالی، آنچنان سیستم فاسد، سرکوبگر و قوی بوجود آورده بود که امکان تغییر آن محال به نظر می‌آمد. همچنین توانسته بود با این منابع، هزاران سیاستمدار، جنگجو و هم‌پیمان را در اختیار خود قرار بگیرد.
در چنین شرایط خفقان و دیکتاتوری، امام حسین تصمیم گرفت که با به حرکت درآوردن توده‌های مردم در عراق و به مدد شیعیان به مقابله با این دستگاه فرعونی بپردازد. اما متاسفانه با غفلت و دنیاپرستی آنان کار انقلاب امام حسین(ع) در کربلا با شهادت ایشان به پایان رسید.
با بررسی منابع تاریخی، متوجه می‌شویم که امام حسین(ع) به خوبی می دانسته است که فرجام قیامش با شهادتش به پایان می‌رسد. اما براستی امام حسین(ع) چه می خواست؟ ایشان هدف بزرگ اصلاح امت و سرنگونی طاغوت و نفاق و تحقق سریع آن را داشت و از طرفی دیگر با کمبود امکانات و مردمی جاهل و غافل مواجه بود، ایشان راهکار شهادت را برگزید تا به نتیجه‌ای عظیم برسد. راهکار امام حسین(ع)، خون بهای آزادی است.
حادثه‌ی عاشورا در یکروز اتفاق افتاد و با سرکوب شدید تبلیغی دستگاه فاسد و تخریب شخصیت امام حسین(ع) در میان مردم همراه بود. اما با افشاگری شهادت فرزند پیغمبر توسط حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع )، رسوایی بزرگی برای یزید بوجود آورد و ضربات مهلکی بر پیکره حکومتش وارد کرد.
امام حسین(ع) با طرح مسائلی همچون اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید و یا رفتار ایشان با حر، شمر و یا پذیرش یار مسیحی و ایرانی و شرکت زنان و کودکان و کهنسالان در این قیام، بدنبال جذب افراد از گروه‌های مختلف جامعه بود. این رفتارها و شهادت قهرمانانه امام حسین(ع) و یاران باوفایش و سپس افشاگری‌های بعد از آن، سوالات و ابهامات فراوانی در ذهن مردم بوجود آورد و باعث شد تا مردمان آن روزگار از خواب غفلت بیدار شوند و موجبات مشروعیت زدایی از حکومت یزید را فراهم سازد و مردم با الگوگیری از قیام امام حسین(ع) بر علیه حکومت یزید قیام های متعددی همچون قیام عین الورده، مختار و... را بوجود آوردند و در نهایت به سرنگونی دستگاه عظیم و فاسد اموی منجر شد.
امام حسین(ع) با شهادتش که منجر به تکه تکه شدن بدن مطهرش شد به همگان اثبات کرد که جسم خاکی ارزشی ندارد و مهم روح بزرگ انسان است که باید باقی بماند و این دیدگاه را در جمله تاریخی من مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح می دهم می‌توان یافت.
امام حسین(ع) با طرح دیدگاه کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا، قیام خود را برای تمامی زمان‌ها و مکان‌ها بعنوان یک الگو معرفی نمودند و الگوی رهبران انقلابی همچون گاندی، ماندلا، امام(ره) و... شد.
قیام امام حسین(ع) با کمترین امکانات بیشترین نتیجه دهی را داشت و از این جنبه برای هر انسانی در تمام ابعاد فردی و اجتماعی و ابعاد اقتصادی و سیاسی و... قابل الگوبرداری است.
قیام امام حسین آنچنان اثرگذاری داشته است که هر سال در روز اربعین بزرگترین پیاده روی و اجتماع تمام تاریخ بشریت در پاسداشت قیام عاشورا در کربلا شکل می‌گیرد.
امام حسین(ع) پیامی ابدی به تمامی آزادگان جهان داد که از توده‌های مستضعفین در هر زمان و مکان می‌توان