╭━⊰✨﷽✨⊱━╮ ➡️ادامه از قسمت قبل⏬ 👌آیا پدرسالاری همان مردسالاری است⁉️(قسمت ۲) ➡️...پدرسالاری در نگاه اسلام، اساسا هیچ جایگاه ارزشی ندارد. (اصلا به معنی برتر دانستن پدر نسبت به مادر یا فرزندان نیست، چون در اسلام برتری فقط به پرهیزکاری است) و صرفا شیوه ای و برنامه ای برای مصالح خانوادگی است. پدرسالاری در اسلام، به نقش و جایگاه پدر در اجرای ماموریت‌های خانوادگی‌ است. ❇️ پدر کیست و چه ماموریت‌هایی دارد؟ پاسخ این سوال دقت‌های زیادی را می‌طلبد. "#پدری" یک تعریف ذاتی دارد و یک تعریف تاریخی و تجربی در شیوه زندگی ایرانیان. پدری در معنای ذاتی آن، جلوه‌ی صفاتِ تدبیر و مدیریت، رزق، رأفت، اقتدار، کفایت، رفق، حلم، غیرت و ولایت خداوند است که ماموریت او تلاش برای مصالح خانواده می‌باشد. پدری کردن، نشان از ارزش هایی دارد که در فرهنگ ایرانیان به «مردانگی» از آنها یاد می‌شود و این نرتبه و مقام، کاملا از نوع تحول شخصیت در مردان است. ❇️ به همین دلیل است که "پدری" در درک و فهم جمعی ما ایرانیان، اگرچه تحقق کامل همه این ارزش ها نبوده، اما همه ما هم‌ زمانی، این صفات را با تصویر پدر در ذهن‌مان به نحو وسیع و مکرری، تجربه کرده و لذتش را چشیده‌ایم و برای نبود آن، حسرت خورده‌ایم. پیوند عاطفی قدرتمند «پدر-دختری» یا تجربه‌های ناب «پدر-پسری» که در فرهنگ واژگان و اصطلاحات خانوادگی مردم ایران وجود دارد، دلالت آشکار بر ذهنیت تاریخی مثبت ایرانیان از مفهوم پدر و جایگاه معتبر او در خانواده دارد. ❇️ پدرسالاری معانی زیادی را تداعی و یادآوری می نماید، از جمله: «احترام»، «همراهی» و «پذیرش» کاملا متاثر بر اصول و ارزش‌های اسلامی بوده و همواره در متن فرهنگ جامعه ایرانی وجود داشته است. کسانی که از روی نادانی، در گفتن و نوشتن خود نوک پیکان انتقادشان را به جای «مردسالاری» به‌سمت «پدرسالاری» می کشانند، نمی‌فهمند که مشغول تخریب میراثی هستند که ضامن حفظ و بقای خانواده در طول تاریخ بوده است. پدرسالاری تدبیر حکیمانه تاریخی و فرهنگی، برای حفظ خانواده بوده است. ❇️ اگرچه نباید منکر شد که این ارزش متعالی گاه با آمیختن با عناصر منحط فرهنگ "مردسالاری" در جامعه ایرانی زمینه بروز انحراف‌هایی در فرآیند «پدری‌کردن» مردها را ایجاد کرده و زمینه و امکان «ظلمِ نهادینه‌شده» برای اعضای خانواده به‌ویژه زنان و دختران فراهم می کند. اما باز هم در بدترین حالت، نتیجه رسانه‌ای و تصویری آن به سمت روایتِ پدری با «داس» نبوده است و از این منظر فیلم‌هایی چون «خانه پدری» کیانوش عیاری، دروغ بزرگی درباره پدرِ ایرانی بود.