| وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَسَّهُ و هنگامی که به انسان زیان و ناراحتی می رسد ، ما را [در همه حال‌] به پهلو خفته يا نشسته و يا ايستاده مى‌خواند، اما هنگامی که گرفتارى‌اش را برطرف ساختيم چنان مى‌رود كه گويى هرگز ما را براى حل مشکلی كه بدو رسيده نخوانده است.| #۱۲ یونس🤍🍃