🔴سکوت جامعه در برابر بی‌حجابی؛ آغازی برای فروپاشی هویت ملی و فرهنگ اسلامی مسأله که در جامعه امروز به شکل فزاینده‌ای به یک هنجار فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده است، در واقع چیزی است. وقتی ، به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین اصول اخلاقی و اسلامی، شود، این تنها یک مرحله از یک فرایند وسیع‌تر و بسیار پیچیده‌تر است. عدم پایبندی به این اصل به‌مثابه شکسته شدن سدهای اخلاقی و فرهنگی است که جامعه را از تهاجم بی‌حد و مرز عناصر بیگانه و منحرف محافظت می‌کند. تصویری که امروز از یک مترو در تهران می‌بینیم، نمادی است از بی‌توجهی گسترده به این اصل. آنچه در این تصویر شاهدش هستیم، تنها یک نمایش عمومی از بی‌حیایی نیست، بلکه نشانه‌ای از فروپاشی فرهنگی است که در سایه بی‌اعتنایی به مفاهیم اصیل اسلامی رخ داده است. اگر روزی حجاب به‌عنوان مرزی فرهنگی و دینی شکسته شود، دیگر نمی‌توان مرز دیگری برای کنترل بی‌قیدی‌ها تعیین کرد. جامعه‌ای که حجاب را کنار گذاشته، به تدریج دیگر هیچ قاعده و اصلی را محترم نخواهد شمرد. «آزادی‌خواهی بی‌حد و حصر» و نادیده گرفتن ارزش‌های دینی و فرهنگی، به فروپاشی هویت ملی و دینی می‌انجامد. ▫️از : این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از و باشد که با هدف و شده است. از زمان انقلاب اسلامی تا امروز، حجاب نه فقط یک مسأله دینی، بلکه نماد مقاومت فرهنگی و سیاسی در برابر استعمار فکری و فرهنگی غرب بوده است. حال، با بی‌توجهی به این نماد، در واقع به‌تدریج شاهد هستیم که جامعه از هویت مقاوم و ایستادگی خود فاصله می‌گیرد و به سوی تسلیم در برابر هجوم فرهنگی غربی پیش می‌رود. ▫️از منظر اجتماعی و فرهنگی: جامعه‌ای که مرزهای اخلاقی خود را نادیده می‌گیرد، به سرعت به سوی حرکت خواهد کرد. اگر امروز در اماکن عمومی چنین رفتارهای غیرقابل‌قبولی دیده می‌شود، فردا شاید شاهد از بین رفتن دیگر قوانین و هنجارهای اجتماعی باشیم. «بی‌حجابی، بهانه‌ای برای شکستن دیگر اصول است» دیروز آغوش رایگان بود، امروز یک بوسه است و فردا رابطه‌جنسی است. امروز بی‌حجابی است، فردا بی‌توجهی به ارزش‌های خانوادگی، و پس‌فردا فروپاشی ساختارهای اساسی جامعه. در نهایت، باید این حقیقت را بپذیریم که کنار گذاشتن حجاب و بی‌توجهی به اصول اسلامی، آغازگر روندی است که انتهای آن چیزی جز فروپاشی فرهنگی و سیاسی جامعه نخواهد بود. جامعه‌ای که به بی‌حجابی و بی‌حیایی اجازه خودنمایی می‌دهد، به‌زودی در برابر دیگر بی‌قاعدگی‌ها نیز ساکت خواهد ماند، و این سکوت مرگبار، گام به گام به پایان ارزش‌های فرهنگی و هویت ملی خواهد انجامید. «قُل لِّلمُؤمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبصَارِهِم وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُم ذَٰلِكَ أَزْكَىٰ لَهُم إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصنَعُونَ /نور۳۱»