حسین بن علی (علیه السلام): باسناده عن الاصم عن ابن بکیر عن أبی عبد الله (علیه السلام) قال: قلت له: قلبی ینازعنی إلی قبر أبیک فإذاخرجت فقلبی وجل مشفق حتی أرجع خوفا من السلطان والسعاة و! فقال: یا ابن بکیر! أ ماتحب أن یراک الله فینا خائفا؟ أ ماتعلم أنه من خاف لخوفنا أظله الله فی ظل عرشه و کان محدثه الحسین ع تحت العرش وآمنه الله من أفزاع یوم القیامة؟ یفزع الناس و لایفزع فإن فزع وقّرته [قوته ]الملائکة وسکنت قلبه بالبشارة. ابن بکیر میگوید به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: قلبم در مورد رفتن به مزار پدر بزرگت با من جدال میکند، وقتی راه میافتم قلبم چنان از ترس سلطان و خبر دهندگان و افراد مسلح مضطرب و نگران میشود که ناچار برمیگردم! امام صادق(علیه السلام) فرمود: ای پسر بکیر! دوست نداری که خداوند تو را در راه ما ترسان ببیند؟ آیا نمیدانی کسی که به خاطر ما دچار وحشت شود خداوند او را در سایه عرش خود جای میدهد و حسین (علیه السلام) همکلام و هم سخن او در زیر عرش خواهد بود؟ و خداوند او را از هول و هراس روز قیامت ایمن میدارد؟ مردم (در آن روز) میترسند اما او نخواهد ترسید و اگر هم ترس به سراغش بیاید ملائک او را آرام میکنند و قلبش با بشارت تسکین میابد. کامل الزیارات،باب۴۵،حدیث دوم ❗❗مطالب کانال بالینک ارسال شود❗❗ 🔍 موسسه تخصصی خطابه امیربیان یزد 🔎 @amirbayanyazd