‍ 🍃بسم رب الحکیم ▪️خوشا به حال کسی که بی نیاز بود از هرکه غیر از خدای خویش. همانکه فریفته زر و زیور کاذب نشد. ▪️همان که لابلای سکوت مشتاق اتاق، جوانه عشق خالق را میان تپش های مستانه جوانان، جای داد. همان صدق مطلقی که آموزگار رویش های آسمانی بود. ▪️همان ، همان که تاروپود اندیشه اش، بر دل تمام حقیقت جویان نقش میبست. ▪️این ، سر دراز دارد. قصه ای که قصه گویش است و بس. عشقی، آشفته از دلتنگی و صبر. دگر نایی برای قصه گو نمانده، اما باز دست از قلم نمی کشد. ▪️نمیدانم نیم روز بود یا نیمه شب، نمیدانم آسمان، آرام بود یا می بارید؛ فقط میدانم، اسوه جهان، آن روز میزبان دانه های انگور بود. ▪️دانه هایی که به قصد تبرک می غلتیدند و می ریختند. دانه های عاشقی، که به خود و جام دل میزبانشان، ناخواسته جفا کردند. ▪️و حالا ماییم که غربت نبودنش را، دانه به دانه می کنیم بر مزار غریبانه اش، که شاید خریدار یک لحظه نگاهش باشیم ... ▪️به مناسبت سالروز (ع)🖤 ✍️نویسنده : 📅تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱۴۰۰