🔸 متن کامل یادداشت محمد قاسم تولایی فرد سینما چیست که می تواند کلید پیشرفت کشور باشد؟ آیا برای شناخت سینما باید به دانشگاه رفت؟ باید در حلقه های هنری و روشنفکری شرکت کرد؟ باید در دروه های پرشکوه حوزه هنری تهران یا انجمن سینمای جوانان یا بسیج هنرمندان شرکت کرد؟ آیا باید کتاب های فلسفی بخوانیم و در محافل روشنفکران سخنان پیچیده بشنویم تا سینما را بشناسیم؟ آیا باید آقای رائفی پور را دعوت کنیم یا آقای حسن عباسی را؟ همایشی برگزار کنیم با حضور ایشان و البته آقای دکتر شاه حسینی تا از راز و رمز سینما برای ما بگویند. چرا که سینما آنقدر رمز و راز دارد و اسرار چند هزار ساله دارد که اگر از اسرار سینما آگاه نباشیم نمی توانیم سینما را بشناسیم. و چه کسی بهتر از آقایان رائفی پور ، حسن عباسی و شاه حسینی . مهم تر از همه سیر مطالعاتی کتاب های شهید آوینی. بعضی از نظریه پردازان محترم اینگونه اعتقاد دارند که تا کتاب های شهید آوینی را نخوانیم اصلا نمی فهمیم سینما با سین نوشته می شود یا با ث یا با صاد. پس در دیالوگ اول پس از پرسش یک نوجوان پیرامون سینما می گویند: آوینی خوانده ای؟ اگر نوجوان بگوید نه می گویند برو بخوان بعد بیا. در کنار همه این روش ها روش دیگر را می توان فرض کرد. آیا با تماشای سینما می توان سینما را شناخت؟ این روز ها مردم آنقدر با موضوعات مختلفی سرگرم سینما می شوند که گاهی خود سینما میان این موضوعات و مباحث پنهان یا بهتر بگویم گم می شود. گروه های سیاسی یا به قول حجت الاسلام خسروپناه قبیله های سیاسی، در ایران آنقدر از سینما استفاده ابزاری کرده اند که سینما دیگر برای مردم ما جایگاهی ندارد الا یک ابزار برای پیشبرد اهداف قبیله ای. آیا می توانیم بستری فراهم کنیم تا درباره خود سینما و چیستی سینما و جایگاه این هنر برای جامعه سازی و جامعه پردازی گفت و گو کنیم؟ چگونه میتوانیم نسبت سینما با پیشرفت کشور را درک کنیم؟ یا اساسا این را یک جمله بزرگان باید به حساب بیاوریم و واقعیتی از این گزاره نباید انتظار داشته باشیم. مثلا اینگونه فرض کنیم که آیت الله خامنه ای خواسته اند در مدح سینما چیزی بگویند حال اینگونه گفته اند. یا داستان چیز دیگریست. آیا آیت الله خامنه ای از واقعیتی در این جهان دارند سخن می گویند؟ چه باید کرد تا این واقعیت را فهم کرد؟ سینما چیست که می تواند کلید پیشرفت کشور باشد؟ دیده‌بان رسانه‌ای برای فرهنگ و هنر