🖌یادداشت حامد واعظ پور برداشتی از مباحث مطرح شده در قرارهای گفتگوی اندیشکده تبیین 🔸جمهوری اسلامی با عقلانیت بهتر پذیرفته می شود. جمهوری اسلامی حکومتی است که پذیرش و تبعیت از آن با عقل راحت تر است. یعنی محاسبه غیر عقلانی باعث می شود که بسیاری از اتفاقات و رفتار ها داخل جمهوری اسلامی معنای صحیحی پیدا نکند. ما به دنبال جواب این سوال ها هستیم: - چه محاسباتی باعث می شود که عده ای آن را ویرانه ای بپندارند که به بن بست رسیده و چیزی به فروپاشی اش نمانده؟ - چه می شود که عده ای بر این باورند که ایران جای زندگی نیست و جمهوری اسلامی جز خرابی در این چهل سال دستاوردی نداشته است؟ - و چه می شود که عده ای آن را نزدیک قله می دانند؟ اصلا عقل چیست که باید معیار تشخیص درک و پذیرش این نظام باشد و نمیتوان با معیار های دیگر درستی این نظام را محک زد؟ عقل همان چیزی است که انسان را وادار می کند تا کاری را انجام دهد که به نفع اوست. اگر از ما پرسیده شود، آیا حاضرید در یک خانه کلنگی که لوله هایش ترک برداشته و دیوارش نم دارد و روشنایی خوبی ندارد زندگی کنید یا در یک خانه شیک و نوساز، عقل به انسان می گوید که خانه دومی را انتخاب کند. چرا که نفع او در انتخاب زیبایی است. حال اگر از همین عقل پرسیده شود که اگر خانه کلنگی برای خودت باشد ولی آن خانه دومی از آن تو نیست و باید بابتش اجاره پرداخت کند، دوباره همان عقل به انسان می گوید خانه کلنگی را انتخاب کند. چرا که مالکیت به نفع اوست. چون عقل همیشه نفع بیشتر و دائمی تر را می خواهد. عقل چیز عجیبی است که موجودات دیگر از آن بی بهره اند و اگر ادارک داشتند حتما از محاسبات عجیب آن در موقعیت های مختلف شگفت زده می شدند. 🔻 عقل این چنین است و جمهوری اسلامی جز با چنین عقلی قابل پذیرش نیست. یعنی عقلی که نفع زودگذر را بخواهد و یا همه نفع ها را نخواهد و یا فقط نفع شخصی خودش را بخواهد، نمی‌تواند جمهوری اسلامی را بپذیرد. دیگر چنین عقلی معنای عقل ندارد و به آن نفسانیت می گویند. جمهوری اسلامی نمی‌تواند با معیار نفسانیت درست محاسبه شود و مشروعیت یابد. جمهوری اسلامی به جز از مسیر عقلانیت رفتار هایش معنا نمیشود چرا که شاید نتوان بعضی از کمبود ها و خرابی ها را در این کشور برای کسی به جز از راه عقلانیت تشریح کرد. بسیاری از افراد جامعه که از کاستی ها و کمبود ها در کشور مینالند و آن را با بقیه مقایسه می کنند، اگر برایشان شود که عقل کدام را حکم می کند؟ تحمل کمبود ها و کاستی ها به بهای داشتن استقلال و‌ تلاش برای رفع آن یا عدم مالکیت برای این سرزمین و مستعمر بودن آن؟ به حکم عقل، استقلال را انتخاب می کنند. این رویکرد شیوه خود رهبر انقلاب است. ایشان در مواجهه با سازش یا مقاومت می گویند که هم مقاومت هزینه دارد و هم سازش. ولی هزینه ای که سازش دارد به مراتب بیشتر از مقاومت کردن است. ایشان در شیوه تبیین خود هزینه های مقاومت را نفی نمی‌کنند ولی طبق معیار عقلانیت و نفع بیشتر، مقاومت را انتخاب می کنند. لذا در مباحثات تبیینی و دفاع از جمهوری اسلامی باید تاکید روی عقلانیت این نظام داشت نه توجیه کاستی ها و کمبود ها.