کدام رسانه؟ مسئله این است یادداشت کوتاه پیرامون فیلم دهمین قرار تماشا تا به حال از دیدن یک فیلم خارجی اینقدر لذت نبرده بودم جدا چقدر حرف برای گفتن داشت. رسانه ، رسانه ، رسانه رسانه همان‌گونه که می تواند آدم بکشد، می تواند آدم را زنده نگه دارد. جدا رسانه سلاح عجیبیست با شروع فیلم ناخود آگاه فیلم شبگرد فیلم هشتمین قرار تماشا در ذهنم مرور شد. هردو فیلم، داستان یک ژورنالیست را روایت می کند یکی با فعالیت رسانه‌ای خبر تولید میکند و آدم میکشد که ماهیت آن را دیدیم اما در فیلم سندرم چینی کاملا قضیه متفاوت بود بنظرم خانم ولز و ریچارد ( دو شخصیت اصلی فیلم ) توانستند از وقوع یک حادثه عظیم را جلوگیری کنند. آن‌ها با فعالیت رسانه‌ای توانستند صحبت های به حق و دلسوزانه یک فرد را به گوش مردم برسانند. همانگونه که این رسانه می تواند باطل را به اوج برساند می تواند با خاک یکسانش کند. با رسانه می شود تمامی مشکلات کشور حل شود. با دیدن این فیلم مدام این مسائل در ذهنم می‌گذرد: جدا چقدر ما به عنوان فعالان رسانه ای می توانیم به امنیت کشورمان کمک کنیم؟ من به عنوان یک فعال رسانه‌ای باید مثل ولز و ریچارد باشم تا بهتر به حکومت اسلامی کمک کنم یا مثل خبرنگاری که در فیلم شبگرد تماشا کردم؟ الگوی فعالیت رسانه ای برای من کدام یک از این ها هستند؟ الگو فعالیت رسانه ای در ایران واقعا کدام الگوست؟ آیا فعالان رسانه ای می توانند با انتخاب الگوی درست مانع فساد در ایران شوند؟ چگونه باید فعالان رسانه‌ای تربیت کرد؟ اگر رسانه به درستی عمل کند جدا برای باطل چه ترسناک و نابود کننده می شود. راستی یک سوال مهم اگر ما فعالان رسانه‌ای به معنای حقیقی کلمه در کشورمان و منطقه غرب آسیا داشته باشیم شاهد این همه حادثه تلخ در سطح منطقه خواهیم بود؟ و یا آن ها می توانند مثل خبرنگاران فیلم سندروم چینی می توانند مانع حادثه‌های تلخ سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی باشند؟ آیا نخبگان، رسانه را اینچنین سرنوشت ساز به حساب می آورند؟ #قرار_تماشا #اندیشکده_تبیین 📱کانال دیده بان فرهنگ و‌ هنر اصفهان را در ایتا دنبال کنید. https://eitaa.com/ammaresf