ﻣﺮﺩﻯ ﻛﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻄﻰ ﺍﻟﺎﺭﺽ ﺑﻮﺩ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ: ﭘﺪﺭﻡ (ﻋﻠﺎﻣﻪ ﻣﺠﻠﺴﻰ ﺍﻭﻝ) ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺩ ﺷﺮﻳﻒ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻴﺮ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﺍﺳﺘﺮﺁﺑﺎﺩﻯ ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ. ﻭﻯ ﭼﻬﻞ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺑﺤﺞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻃﻰ ﺍﻟﺎﺭﺽ ﺩﺍﺭد! ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﺎﺻﻔﻬﺎﻥ ﺁﻣﺪ. ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﺰﺩ ﻭﻯ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﺷﻬﺮﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪﻡ. ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﺎ ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﺣﺞ ﺑﺰﻳﺎﺭﺕ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻴﺮﻓﺘﻢ. ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻤﺤﻠﻰ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻣﻜﻪ ﻫﻔﺖ ﻣﻨﺰﻝ ﻳﺎ ﻧﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﺍﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﻠﻠﻰ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻡ، ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﻧﻈﺮﻡ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻛﺮﺩﻡ. ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺗﺸﻨﮕﻰ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻏﻠﺒﻪ ﻛﺮﺩ. ﺑﻄﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪﻡ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻡ: ﻳﺎ ﺻﺎﻝ! ﻳﺎ ﺍﺑﺎ ﺻﺎﻝ! ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﻤﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺑﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺭﺣﻤﺖ ﻛند! ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺷﺒﺤﻰ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺑﻨﻈﺮﻡ ﺭﺳﻴﺪ. ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺎﻧﺪﻙ  ﻣﺪﺗﻰ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ، ﺩﻳﺪﻡ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺧﻮﺵ ﺳﻴﻤﺎ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻟﺒﺎﺱ ﮔﻨﺪﻡ ﮔﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﻴﺌﺖ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺷﺮﻳﻒ ﺑﺮ ﺷﺘﺮﻯ ﺳﻮﺍﺭ ﻭ ﻣﺸﻚ ﺁﺑﻰ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﻦ ﺑﻮﻯ ﺳﻠﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﺩﺍﺩ ﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﺗﺸﻨﻪ ﻫﺴﺘﻰ؟ ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﺭی! ﺍﻭ ﻫﻢ ﻣﺸﻚ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﻤﻦ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺁﺏ ﻧﻮﺷﻴﺪﻡ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮔﻔﺖ: ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻰ ﺑﻜﺎﺭﻭﺍﻥ ﺑﺮﺳﻰ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﺁﺭﻯ. ﺍﻭ ﻫﻢ ﻣﺮﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ﺳﻮﺍﺭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻄﺮﻑ ﻣﻜﻪ ﺭﻫﺴﭙﺎﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺣﺮﺯ ﻳﻤﺎﻧﻰ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪﻡ ﭘﺲ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪﻥ ﺁﻥ ﻛﺮﺩﻡ. ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺟﺎﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﻣﻴﮕﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻃﻮﺭ ﺑﺨﻮﺍه! ﭼﻴﺰﻯ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﻤﻦ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﻰ؟ ﻭﻗﺘﻰ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻡ ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺭ ﺍﺑﻄﺢ  ﻫﺴتم! ﮔﻔﺖ: ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺷﻮ. ﻭﻗﺘﻰ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺷﺪﻡ ﺍﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮﻡ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﺸﻴﻤﺎﻥ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﺮ ﻣﻔﺎﺭﻗﺖ ﻭ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻦ ﻭﻯ ﺗﺄﺳﻒ ﺧﻮﺭﺩﻡ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻔﺖ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﺁﻣﺪ، ﭼﻮﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻦ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻟﺬﺍ ﻭﻗﺘﻰ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﺩﻳﺪﻧﺪ؛ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺷﺪﻡ ﻛﻪ «ﻃﻰ ﺍﻟﺎﺭﺽ» ﺩﺍﺭﻡ. ﭘﺪﺭﻡ (ﺭﻩ) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻫﻢ ﺣﺮﺯ ﻳﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻭﻯ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻭﻯ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﱠﱠﻪ. 🕋مهدی موعود ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) - ترجمه جلد سیزدهم از بحارالانوار-۷۱۹ https://eitaa.com/joinchat/2067792066Cff78302135