✅ تهران در آستانه گریز هسته ای؟! نه توافق، نه بحران. هنری راوم هیل وابسته به کنگره امریکا 🔹 در محافل سیاسی غرب، رویکرد آمریکا در برابر ایران، اغلب در این شعار خلاصه می شود که "نه توافق، نه بحران": یعنی با پرهیز از یک توافق دیپلماتیک- که از نظر سیاسی (در داخل آمریکا) آسیب زاست- و یا یک تشدید که ریسک نزاع را بالا ببرد، موضوع ایران را از میز کار جو بایدن دور نگه دارند. این یک طناب نازک و ضعیف است. 🔸 در یک نگاه وسیع تر، غرب اکنون در میانه یک بحران هسته ای در حال تشدید است، حتی اگر سیاستگذاران، تمایلی نداشته باشند که به آن اذعان کنند. ایران می تواند ظرف حدود دو هفته به نقطه گریز هسته ای دست یابد. احتمالا تهران به این برداشت رسیده که آزمایش های هسته ای که فراتر از خطوط قرمز غربی است و الزامات بین المللی را هم نقض می کند، مجازاتی در پی نخواهد داشت و شاید به این نتیجه برسد که تولید اورانیومِ سطح تسلیحاتی نیز، احتمالا با واکنش مشابهی روبرو شود. 🔹 غرب عملا به تهران این امکان را می دهد که مسیر کار را تعیین کند. یک رویکرد راهبردی تازه نیاز هست که دامنه کامل رفتارهای هسته ای و غیرهسته ای ایران را به حساب آورد، از جمله تهدید مستمر علیه نیروهای آمریکایی در منطقه. اما متاسفانه غرب نیاز می بیند که با توجه به وضعیت کنونی پیشرفت های هسته ای ایران، تاکتیکی و کوتاه مدت فکر کند تا از وخامت بیشتر جلوگیری شود ضمن آنکه یک چشم هم به ایجاد بستر نیرومندتری برای گزینه های دیپلماتیک آینده دارد. 🔸 در این ماههای اخیر، سیاست های غرب با هدف پرهیز از یک بحران، ریسک شعله کشیدن آن را افزایش داده چرا که موجب شده ایران احساس کند می تواند دست به تشدید بزند و مجازات هم نشود. در این میان، تهران در حال تحکیم روابط با قدرت های جهانی و منطقه ای است تا تلاشها برای انزوایش را تضعیف کند و غرب هم واکنش محدودی به این تحولات داشته است. آمریکا و اروپا باید ابتکاری را برای پرهیز از ورود چشم بسته به یک تشدید عمده، ارائه دهند. منبع https://thehill.com/opinion/national-security/3922002-no-deal-no-crisis-is-no-plan-for-iran/ @amniatemeli