🔺وجوه اساسي تمايز ميان جنگ سخت با نوع نرم آن را مي‌توان در موارد زير خلاصه كرد: يك ـ از نظر هدف 🔸در جنگ سخت، هدف، تحميل اراده يك طرف به طرف مقابل از راه زور و حذف فيزيكي نيروهاي طرف مقابل است؛ در حالي كه در جنگ نرم، هدف اصلي، بي‌ثبات‌سازي يا براندازي نرم در كشور مورد هجمه است. اين هدف معمولاً از راه مشروعيت‌زدايي و بحران‌سازي در كشور مورد حمله، دنبال مي‌شود. 🔹ازاين‌رو، مثلا در جنگ نرم در كشور ايران، باورهاي مذهبي، ارزش‌ها و هنجارهاي ملي و ديني، آرمان‌ها و اهداف متعالي مادي و معنوي، هويت فردي و اجتماعي، خودباوري و اعتماد به نفس، هم‌بستگي ملي و انسجام اجتماعي، اعتماد متقابل مردم و مسئولان، سلامت و صداقت نيروهاي دولتي، رشد علمي و روحيه ايثار‌گري و غيره، از راه وارد كردن شبهه‌هاي اعتقادي در بنيادهاي انديشه اسلامي، تضعيف ريشه‌هاي اعتقادي، حمله به مقدسات و شعارهاي اسلامي، كاهش روحيه اميد به آينده و بحران‌نمايي و سياه‌نمايي از وضعيت كشور، تغيير مطالبات اجتماعي و اقتصادي، احساسي كردن رفتار‌هاي عمومي، پخش اخبار و شايعات جعلي و... مورد هجمه قرار مي‌گيرد. دو ـ از نظر بودجه 🔸بودجه جنگ نرم بر خلاف جنگ سخت بسيار اندك است؛ چنان‌كه امريكا در دوره نومحافظه‌كاران، 75 ميليون دلار با عنوان «بودجه براندازي نرم ايران» اختصاص داد كه ده ميليون دلار صرف قدرت بخشيدن به جامعه مدني و پانزده ميليون دلار به فعاليت‌هاي اينترنتي ايرانيان اختصاص يافت. در سال 2006، چهارصد ميليون دلار براي بي‌ثبات‌سازي ايران از سوي كنگره امريكا در اختيار سازمان سيا قرار گرفت. در سال 2009 مبلغ 109 ميليون دلار با عنوان «حمايت اقتصادي از جامعه مدني» و بيست ميليون دلار به تلويزيون VOA در سال 2008 اختصاص يافت. شبكه فارسي بي‌بي‌سي نيز 22 ميليون دلار دريافت كرد. دولت هلند نيز پانزده ميليون يورو به رسانه‌هاي مخالف ايران اختصاص داد. 🔹اسناد منتشره نشان مي‌دهد كنگره آمريكا، وزارت خارجه اين كشور، بنياد صهيونيستي سوروس، بنياد به اصطلاح غيرانتفاعي «خانه آزادي» و شوراي روابط خارجي ايالات متحده از سرمايه‌گذاران و پشتيبانان مالي حمايت از روزنامه‌نگاران اپوزيسيون ايراني بوده‌اند. 🔸در ميان كشورهاي اروپايي، دولت هلند نيز بودجه پانزده ميليون يورويي با عنوان «پلوراليسم رسانه‌اي در ايران» تصويب كرده بود كه بر مبناي آن، مؤسسه هلندي «هيفوس» وظيفه پشتيباني مالي از روزنامه‌نگاران، رسانه‌هاي مكتوب و ديجيتالي را برعهده گرفت. بر اساس گزارش رسمي، اين مؤسسه، كمك‌هاي مالي خود را به مؤسسات، نشريات و سايت‌هاي اينترنتي همچون «راهي» متعلق به شادي ‌صدر از روزنامه‌نگاران فمينيست، «كارورزي سازمان‌هاي جامعه مدني» متعلق به محبوبه عباسقلي‌زاده كه در نشريات فمينيستي قلم مي‌زند، «كنشگران داوطلب» متعلق به سهراب رزاقي، «ايران گويا» به مدير عاملي «حسين باستاني» عضو ارشد حزب مشاركت ايران، «مركز فرهنگي زنان»، «كانون زنان ايران» و روزنامه اينترنتي «روز آنلاين» بخشيده است.1 در كنار مؤسسه هيفوس، مؤسسات واسطي همچون «فريدوم‌هاوس» و «پرس‌تاو» نيز كار تدارك مالي، فني و امنيتي روزنامه‌نگاران تجديد نظر‌طلب را برعهده داشته‌اند. ادامه دارد... @amniatemeli