📚زندگی‌نامه امام هفتم حضرت امام موسی کاظم ع در هفتم ماه صفر سال صد و بیست و هشت هجری قمری در منطقهٔ ابواء، بین مکه و مدینه، به دنیا آمد. پدر بزرگوارش امام جعفر صادق ع و مادر گرامی‌اش حمیده نام داشت. هنگامی که امام صادق ع از تولد فرزندش آگاه گشت، بسیار خوشحال شد و فرمود: «خداوند به من پسری عطا کرد که بهترین خلق خداست.» امام موسی کاظم ع هفتمین پیشوای مسلمانان جهان است و شیعیان به او «باب الحوائج» می‌گویند. در زمان امام کاظم ع، ستمگران بسیاری حضور داشتند که می‌گفتند: «ما جانشینان پیامبر ص هستیم.» اما دروغ می‌گفتند و این حق امامان معصوم بود. هنگامی که امام صادق ع به شهادت رسید، حضرت موسی کاظم ع در بیست‌سالگی به امامت برگزیده شد و تا ده سال به‌طور مخفیانه به تبلیغ دین اسلام و رسیدگی به وضع مسلمانان مشغول بود. امام در تمام لحظه‌های زندگی خود با این حاکمان ستمگر روبرو بود و از آزار و شکنجهٔ آن‌ها امنیت نداشت. در زمان حکومت حاکم ستمگری به نام هارون، امام کاظم ع بسیار اذیت شد؛ زیرا آن ظالم به اهل‌بیت رسول خدا دشنام می‌داد و به اذیت و آزار شیعیان می‌پرداخت. هارون که از رفتارهای امام خشمگین شده بود، به مأموران خود دستور داد تا آن حضرت را دستگیر کرده و به مدت یک‌سال در شهر بصره زندانی کنند. به این ترتیب، به دستور هارون، امام کاظم ع را از یک زندان به زندان دیگری می‌بردند و آن حضرت را در شرایط سخت‌تری قرار می‌دادند. اگرچه امام سال‌های زیادی را در زندان به سر بردند، اما باز هم از وظایف امامت غافل نبودند و از داخل زندان پیام‌هایشان را برای مؤمنان می‌فرستادند. آن حضرت در طول زندگی با برکتی که داشتند، شاگردان زیادی را تربیت نمودند؛ شاگردانی که امروز هرکدامشان از دانشمندان و شخصیت‌های بزرگ جهان اسلام به شمار می‌آیند. هارون، این حاکم بی‌رحم که تحمل دیدن خوبی‌های امام ع را نداشت، به یکی از زندانبان‌های خود دستور داد تا امام کاظم ع را مسموم کند. سرانجام آن حضرت در بیست و پنجم رجب سال صد و هشتاد و سه هجری قمری در زندان بغداد به شهادت رسید. هم‌اکنون حرم پاک آن امام مظلوم در شهر کاظمین، عراق، قرار دارد. eitaa.com/amoo_safa