یکی از دوستام یه پسر ۶،۷ساله داره که هردفعه و هرجا چه مهمونی، چه غیرمهمونی دیدمش،در حال بازی‌کردن با گوشی بوده چنددفعه هم همین دوستم با من صحبت کرده که کتابی چیزی هست که پوریا (پسرش) رو متقاعد کنه که کمتر با گوشی و تبلت کار کنه، منم هردفعه یه سری راهکارا بهش دادم. چندروز پیش برای یه کاری قرار شد برم یه سر منزلشون. دوستم گفت یه کم دیرتر میرسم اما پوریا خونه‌ست. برو خونه تا من برسم. زنگ در خونه‌شونو زدم، پوریا در رو باز کرد. نشستم رو مبل کنارش در حالیکه تبلت دستش بود. بهش گفتم پوریا بازی داری؟ بچه با تعجب سرشو آورد بالا گفت یه عالمه! گفتم برو بازیاتو بیار، ببینم چیا داری. رفت اتاقش و با چند تا بازی فکری و ماشین و تفنگ و ... برگشت. نشستیم با هم به بازی‌کردن. اونم خیلی جدی! 😅 بین خودمون باشه، موقع بازی من از هر بچه‌ای بچه‌ترم😂 می‌خندیدیم، هیجان‌زده می‌شدیم، کُری می‌خوندیم واسه هم. و در تمام این مدت هم تبلتش گوشه مبل به حال خودش رها بود. آخرِ یه دور بازی، بهش گفتم می‌بینی این بازیام چه‌قدر کیف میده، اون‌وقت تو فقط با تبلت بازی می‌کنی! گفت عمو من این بازیا رو خیلی دوست دارم اما کسی باهام بازی نمی‌کنه. مامان و بابام اصلا این تبلت رو واسه من خریدن که من هی نگم بیاین با من بازی کنین و خودشون بتونن راحت باشن با گوشی‌هاشون حالا هروقت خودشون حوصله‌شون از گوشیشون سر میره، به منم غر میزنن که اینقدر با تبلتت بازی نکن! دهنم باز موند!🤯 ما فکر می‌کنیم بچه‌ها قدرت تجزیه و تحلیل ندارن اما به معنای واقعی کلمه کور خوندیم! 😅🤦🏻 قیافه دوستم دیدن داشت وقتی جواب پسرش رو بهش گفتم😄 خشکش زد و گفت "پوریا گفت؟" گفتم بله. یه کم خودشو جمع‌وجور کرد و شروع کرد به بهانه‌جویی و ازین‌ور و اون‌ور گفتن گفتم رفیق بهانه الکی نیار.‌ بپذیر بچه‌ت درست زده وسط خال! 😅 می‌خوای مزاحم وقت‌گذرونیت با گوشی نباشه، اما در عین حال خودشم با تبلت بازی نکنه.