🔹 دغدغه مند باشیم.
🔹 تصویر فوق مربوط به مردی است که کوششهای او در راه دفاع از مکتب تشیع، ستودنی است.
🔹 مطالعه زندگی افراد دغدغه مند، میتواند مشوقی برای ما هم باشد که ما هم به جز روزمرگی هامان، برای دغدغه های دینی نسلهای آتی نیز کاری بکنیم.
🔹 علامه امینی: قدیم، در نجف نه پنکه بود و نه وسایل سردکننده دیگر. در آن شرایط سخت، من هر روز برای مطالعه به حسینیه شوشتریها میرفتم که تعدادی کتب ارزشمند قدیمی در آن یافت میشد.
ساعتهای دراز مطالعه میکردم و یادداشت بر میداشتم. غرق شدن در مطالعه، مرا به کلی از گذشت زمان غافل می ساخت و تنها زمانی به خود می آمدم که میدیدم، فرشی که روی آن نشسته ام [از ریزش مداومِ عرق] کاملاً خیس شده و بدنم [همچون بیمارِ تب زده] از گرمایِ شدیدِ فضایِ بسته کتابخانه، یک پارچه آتش شده بود.😳
🔹 چه خوب است شرایط خودمان را با شرایط علامه امینی مقایسه کنیم. برخلاف دوران علامه، اکنون دیگر نه لامپها دود میکنند و نه گرمی هوا را میتوان حس کرد و نه برای مطالعه کتاب، نیازی به رفتن به حسینیه شوشتریها هست. بهترین وسایل سرمایش و گرمایش هست و هزاران کتاب در گوشی های همراه مان موجود است اما آن چیزی که نیست، دغدغهمندی است😢
🔹 بیاییم و به نحو جدی، دغدغه مندی خودمان را با دغدغه مندی علامه مقایسه کنیم.
🔹 من در بهترین حالت این جوری فکر میکنم که: دغدغه ی دین خودم را که الحمدلله ندارم. بچه هایم هم که همه بحمدالله سربراه هستند و دغدغه ی دین آنها را هم ندارم. از طرفی اهل کار خیر هم هستم و به افرادی که وضع مالی شان مساعد نیست کمک هم میکنم.
🔹 کمک به افراد بی بضاعت را جزء کارهای خیر میدانیم اما کمک به افرادی که در زمینه ی باورهای اساسی و بنیادین دینی شان زمین خورده اند و یا نزدیک است که زمین بخورند، را چندان مهم نمی دانیم.
🔹 دغدغه مندِ نسل های آینده مان باشیم. اگر بچه هامان خوبند و دغدغه ای برای آنان نداریم، برای همعصریهای بچه هایمان دغدغه مند شویم.
🔹 آدرس کانال آموزش سواد رسانه ای
@amoozesh_savadresaneh