🔹 دغدغه مند باشیم. 🔹 تصویر فوق مربوط به مردی است که کوششهای او در راه دفاع از مکتب تشیع، ستودنی است. 🔹 مطالعه زندگی افراد دغدغه مند، میتواند مشوقی برای ما هم باشد که ما هم به جز روزمرگی هامان، برای دغدغه های دینی نسلهای آتی نیز کاری بکنیم. 🔹 علامه امینی: قدیم، در نجف نه پنکه بود و نه وسایل سردکننده دیگر. در آن شرایط سخت، من هر روز برای مطالعه به حسینیه شوشتری‏ها می‏رفتم که تعدادی کتب ارزشمند قدیمی در آن یافت می‏شد. ساعت‏های دراز مطالعه می‏کردم و یادداشت بر می‏داشتم. غرق شدن در مطالعه، مرا به ‏کلی از گذشت زمان غافل می ‏ساخت و تنها زمانی به خود می ‏آمدم که می‏دیدم، فرشی که روی آن نشسته‏ ام [از ریزش مداومِ عرق] کاملاً خیس شده و بدنم [همچون بیمارِ تب ‏زده] از گرمایِ شدیدِ فضایِ بسته کتابخانه، یک پارچه آتش شده بود.😳 🔹 چه خوب است شرایط خودمان را با شرایط علامه امینی مقایسه کنیم. برخلاف دوران علامه، اکنون دیگر نه لامپها دود میکنند و نه گرمی هوا را میتوان حس کرد و نه برای مطالعه کتاب، نیازی به رفتن به حسینیه شوشتریها هست. بهترین وسایل سرمایش و گرمایش هست و هزاران کتاب در گوشی های همراه مان موجود است اما آن چیزی که نیست، دغدغه‌مندی است😢 🔹 بیاییم و به نحو جدی، دغدغه مندی خودمان را با دغدغه مندی علامه مقایسه کنیم. 🔹 من در بهترین حالت این جوری فکر میکنم که: دغدغه ی دین خودم را که الحمدلله ندارم. بچه هایم هم که همه بحمدالله سربراه هستند و دغدغه ی دین آنها را هم ندارم. از طرفی اهل کار خیر هم هستم و به افرادی که وضع مالی شان مساعد نیست کمک هم میکنم. 🔹 کمک به افراد بی بضاعت را جزء کارهای خیر میدانیم اما کمک به افرادی که در زمینه ی باورهای اساسی و بنیادین دینی شان زمین خورده اند و یا نزدیک است که زمین بخورند، را چندان مهم نمی دانیم. 🔹 دغدغه مندِ نسل های آینده مان باشیم. اگر بچه هامان خوبند و دغدغه ای برای آنان نداریم، برای همعصریهای بچه هایمان دغدغه مند شویم. 🔹 آدرس کانال آموزش سواد رسانه ای @amoozesh_savadresaneh