(آيه ١٣) -در آيۀ قبل اشاره به مالكيت خداوند نسبت به همۀ موجودات از طريق قرار گرفتن آنها در افق «مكان» شده بود، و اين آيه اشاره به مالكيت او از طريق قرار گرفتن در افق و پهنۀ «زمان» كرده، مى‌گويد: «و از آن اوست آنچه در شب و روز قرار گرفته است» (وَ لَهُ ما سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهارِ) . و در پايان آيه پس از ذكر توحيد اشاره به دو صفت بارز خداوند كرده مى‌گويد: «و اوست شنوندۀ دانا» (وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ) . اشاره به اين كه وسعت جهان هستى و موجوداتى كه در افق زمان و مكان قرار گرفته‌اند هيچ گاه مانع از آن نيست كه خدا از اسرار آنها آگاه باشد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 579 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈