(آيه ٩٨) -در اين آيه نيز دلايل توحيد و خداشناسى تعقيب شده است، زيرا قرآن براى اين هدف گاهى انسان را در آفاق و جهانهاى دور دست سير مى‌دهد، و گاهى او را به سير در درون وجود خويش دعوت مى‌نمايد، نخست مى‌گويد: «او كسى است كه شما را از يك انسان آفريد» (وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ) . يعنى، شما با اين همه چهره‌هاى گوناگون، ذوقها و افكار متفاوت، و تنوع وسيع در تمام جنبه‌هاى وجودى، همه از يك فرد آفريده شده‌ايد، و اين نهايت عظمت خالق و آفريدگار را مى‌رساند كه چگونه از يك مبدء اين همه چهره‌هاى متفاوت آفريده است؟ سپس مى‌فرمايد: «جمعى از افراد بشر مستقر هستند و جمعى مستودع» (فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ) . «مستقرّ» به معنى ناپايدار مى‌آيد، و «مستودع» به معنى ناپايدار. احتمال دارد دو تعبير فوق، اشاره به اجزاى اوليه تشكيل دهندۀ نطفۀ انسان بوده باشد، زيرا چنانكه مى‌دانيم نطفۀ انسان از دو جزء يكى «اوول» (نطفه ماده) و ديگرى «اسپرم» (نطفه نر) تشكيل شده است، نطفۀ ماده در رحم تقريبا ثابت و مستقر است، ولى نطفه‌هاى نر به صورت جانداران متحرك به سوى او با سرعت حركت مى‌كنند و نخستين فرد «اسپرم» كه به «اوول» مى‌رسد با او مى‌آميزد و بقيه را عقب مى‌راند و تخمۀ اولى انسان را تشكيل مى‌دهد. در پايان آيه بار ديگر مى‌گويد: «ما نشانه‌هاى خود را برشمرديم تا آنها كه داراى فهم و دركند بينديشند» (قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 628 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈