▪️روش تدریس فعال با الگوی استقرایی و قیاسی▪️ 🔸تفاوت روش تدریس قیاسی و روش تدریس استقرایی 🔸 فرض کنید در کتاب علوم دوره راهنمایی بخشی به نام نیرو وجود دارد سپس موضوعات مختلفی در این بخش شرح داده شده است مثل: اصطکاک، نیروی جاذبه، نیروی آهن ربا و غیره. یادگیری از کل به جزء در صورتی محقق می شود که:   1- ابتدا مفهوم نیرو برای دانش آموز درک شود. 2- دانش آموز این را درک کند که آن بخش کلا در مورد نیروست. 3- انواع نیرو را در آن بخش ببیند و علت نیرو بودن آن را بفهمد و بتواند آن ها را با مفهوم کلی نیرو ارتباط دهد. 4 - در پایان بتواند جزئیات تک تک نیروها را درک کند.   چنین روشی در یادگیری می تواند دانش آموز را مسلط نشان دهد و یادگیری او را هوشمندانه گرداند. گر چه یادگیری از جزء به کل در بعضی عرصه ها مثل ورزش بیشتر مورد توجه است اما روش کل به جزء در حوزه آموزش مدرسه خصوصاً در مطالعه کتاب ها بدون معلم، مۆثر تر نشان می دهد.  قیاسی، پژوهشگر به مطالعه نظریه‌ها و پیشینه پژوهش پرداخته و براساس مطالعات و بررسی‌های مختلف به فرضیه‌سازی می‌پردازد. سپس براساس فرضیه تحقیق و آزمون فرض به نتایج تحقیق دست پیدا می‌کند. در روش‌های استقرایی ابتدا براساس مشاهدات به فرضیه‌سازی پرداخته و براساس آزمون فرضیه‌ها در نهایت به نظریه‌پردازی می‌پردازد. رویکرد قیاسی، فکر از طریق معلومات کلی، مجهولات جزئی را کشف می‌کند، یعنی از کنار هم گذاشتن واقعیات پذیرفته شده و استنتاج یک نتیجه از آن حاصل می‌شود (نتیجه‌گیری از کل به جزء). در این استدلال چنانچه مقدمه‌ها درست باشند نتیجه‌ها هم الزاماً درست خواهند بود. این رویکرد، به پژوهشگر کمک می‌کند تا با استفاده از نظریه‌های موجود پدیده‌هایی را که به وقوع می‌پیوندد پیش‌بینی کند. رویکرد استقرایی استدلال استقرایی یعنی رسیدن از جزء به کل و اساس فلسفه تجربی است. در این رویکرد فکر با استفاده از معلومات جزئی و برقراری ارتباط بین آنها حکم کلی را استنتاج می‌نماید. در این رویکرد، مشاهده‌ها بر رویدادهای مشخصی در یک طبقه صورت می‌گیرد و سپس بر اساس مشاهده حوادث یا رویدادها، استنباط در مورد تمام طبقه‌ها انجام می‌شود. روش استقرایی بیانگر این امر است که از واقعیت‌های جزئی و انفرادی می‌توان به واقعیت‌های کلی دست یافت. مسیر حرکت در روش استقرائی از جزء به کل رسیدن است. به عبارت دیگر با مشاهده آنچه که برای جزء معین وجود دارد نتیجه بگیریم که برای همه کل که جزء در آن قرار می‌گیرد نیز وجود دارد. قسمت اعظم استدلال استقرایی به صورت شهودی و خودکار رخ می‌دهد. روش قیاسی فرایندی است که باهدف‌ها و مفروضات شروع می‌شود و در نهایت راه صحیح عمل را نشان می‌دهد این  روش با دلایل منطقی و محکم بیان میکند که باید اینگونه رفتار کرد  و چنانچه رفتار مورد عمل مطابق با آن نباشد، دلایل مجاب میکند که عمل جاری باید عوض شود به عبارت دیگر از احکام کلی نتایج جزئی گرفته می‌شود. در استدلال قیاسی فرد با استفاده از قوانین معین منطق از احکام کلی به احکام جزیی می‌رسد. هدف اصلی روش قیاسی این است که چار چوبی ارائه شود که بر اساس دیدگاه‌ها و رویه‌های جدید ارائه و از میان چندین روش برخی انتخاب گردد. @amozeshtarhdars