عیش در عربی به معنی زندگی ست، اما در پارسی در معنای پرداختن به خواهش‌های دل بکار رفته است. در واقع عیش واژه ای ست پارسی، در زبان اوستایی و سانسکریت «ایش» یعنی خواهش‌های دل. ریشه لغت ask یعنی خواهش که همریشه با عشق و ایش است. عشق و عیش صورت دیگر ایش هستند که املای عربی به خود گرفته اند! 🗞 @Ancients ⏳