أندر تأملات | علی رشیدی
‌ کشور در اوضاع فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و امنیتی سخت، فشرده و قفل‌شدگی درونی قرار گرفته است و نارضایتی‌های اجتماعی، ریزش سرمایه‌های اجتماعی را در پی دارد. دولت در ساماندهی چنین فضایی، ناتوان و علیل است و با ظاهری وفاق‌گونه، باطنی منافق‌گونه را در عمل به رخ کشیده‌است. مجلس، بی‌فکری و بی‌خیالی دولت را بر نمی‌تابد و اجرای قوانین و مصوبات را مطالبه می‌کند. قوۀ عدلیه کماکان در خواب زمستانی‌ست و لیاقت و شهامت تعقیب کم‌کاری‌های کارگزاران را ندارد و سوت‌زنان از کنار مسائل حاکمیت گذر می‌کند. با چنین فضایی در حاکمیت، یا دولت باید به وسیلۀ نمایندگان مردم کنار گذاشته شود، یا اینکه به زودی اتفاقی مانند ۹٦و۹۸ گریبانگیر جمهوری اسلامی خواهد شد. @andar_tamolat