ه استر و مردخای، یهودیان عصر ارغون را به تحقق خود فرامی‌خواند و چنین بود که سرنوشتی مشابه فرزندان و بستگان هامان وزیر را برای خاندان جوینی و بزرگان مسلمان ایرانی رقم زد. (43)
ماجرای سعدالدوله را با طرح پرسشهای زیر به پایان می‌بریم:
آیا وجود پیوند میان سعدالدوله و الیگارشی یهودی دربار ارغون با تکاپوی آبراهام ابولافی کابالیست در شهرهای ایتالیا معقول و محتمل نیست؟ آیا آن مسیح بن داوودی که آبراهام ابولافی در همین دوران وعده ظهور او را در سال 1290 میلادی می‌داد ارغون شاه مغول نبود؟ و آیا انطباق دقیق تاریخ فوق با زمان اجرای طرح سعدالدوله برای ظهور ارغون در جامه پیامبر دروغین تصادفی است؟
ادامه دارد…
قسمت قبلی این مقاله ؛ قسمت بعدی این مقاله
پی‌‌نوشت‌ها:
19. پیگولوسکایا، همان مأخذ، صص389-390.
20. همان مأخذ، ص387.
21. حبیب لوی، تاریخ یهود ایران، تهران: کتابفروشی بروخیم، 1339، ج3، ص94.
22. Judaica, vol. 14, p. 618.
23. پیگولوسکایا، همان مأخذ، ص387.
24. اشپولر، همان مأخذ، ص89.
25. اقبال، همان مأخذ، ص237.
26. همان مأخذ، ص238.
27. مستوفی، همان مأخذ، صص598-599.
28. اقبال، همان مأخذ، ص239.
29. همان مأخذ، ص240.
30. عبدالمحمد آیتی، تحریر تاریخ وصاف، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1372، صص133-134.
31. اشپولر، همان مأخذ، ص90.
32. ابن‌خلدون، العبر؛ تاریخ ابن‌خلدون، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1368، ج4، ص785.
33. وصاف، همان مأخذ، صص134-136.
34. همان مأخذ، ص138.
35. عبدالمحمد آیتی، تحریر تاریخ وصاف، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1372، ص598.
36. اقبال، همان مأخذ، صص241-242.
37. ج. آ. بویل (ویراستار)، تاریخ ایران کمبریج، ترجمه حسن انوشه، تهران: امیرکبیر، 1366، ج5، ص347.
38. ا. پطروشفسکی، کارل یان، جان ماسون اسمیت، تاریخ اجتماعی- اقتصادی ایران در دوره مغول، ترجمه یعقوب آژند، تهران: اطلاعات، 1366، ص76.
39. اشپولر، همان مأخذ، صص90، 248-249.
40. گروسه، همان مأخذ، صص608-609.
41. پیگولوسکایا، همان مأخذ، ص388.
42. حبیب لوی، تاریخ یهود ایران، تهران: کتابفروشی بروخیم، 1339، ج3، صص96-97.
43. بنگرید به: این مقاله
منبع: عبدالله شهبازی ؛ زرسالاران یهودی و پارسی استعمار بریتانیا و ایران، ج 2، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، چاپ دوم