، ج 1، ص 169. 2. همان، ج 1، ص 169 و 170. 3. عُبید‌بن شَریه‌ی جُرهُمی از راویان معمَّر و نخستین مصنّفان عرب و از جمله‌ی حکیمان و خطیبان دوران جاهلی است که محضر پیامبر (صلی ‌الله‌ علیه و آله‌ و سلم) را درک کرده و به دستور معاویه اقدام به تدوین اخبار و سرگذشت عرب‌ها، به ویژه ملوک یمن نموده و دو کتاب در این زمینه با نام‌های الملوک و اخبار الماضین و الأمثال نوشته است. در برخی از تراجم آمده است که وی بیش از 220 تا 350 سال عمر کرده و ضمن درک محضر پیامبر (صلی ‌الله‌ علیه و آله‌ و سلم)، آن حضرت نیز اسلام او را ستوده است و … نام وی عَبیدبن سَریة و یا عَبید‌بن ساریة و یا عَبید بن شَرید نیز ضبط شده است. ر.ک. به: الأعلام، زِرِکلی، ج 4، ص 341؛ معجم المؤلّفین، ج 3، ص 234: معجم‌الأدباء او ارشاد الأریب الی معرفة الادیب، ج 3، ص 456؛ الفهرست ابن‌ندیم، ص 102؛ سیره‌ی ابن‌هشام، ج 1، ص 3؛ و بحارالأنوار، ج 51، ص 233، به نقل از کمال‌الدین، ج 2، ص 547، باب حدیث عبیدبن شریة، کنزالفوائد؛ ج2، ص 145 و سیره‌ی رسول خدا (صلی ‌الله‌ علیه و آله‌ و سلم)، ج 1، ص 21. 4.“Israiliat” in The Encyclopaedia of Islam, vol. 4, p. 211 . گفته شده است ابن‌اسحاق تحت تأثیر راویان یهودی و مسیحی، و یا مسلمانان متأثّر از اهل کتاب بوده و کتاب المبتداء (تاریخ پیدایش عالَم) را که ابن‌هشام در کتاب خویش نیاورده است، از طریق آنان و با استفاده از مآخذ اهل کتاب نگاشته است. مهم‌ترین افرادی که در این زمینه نقش داشته‌اند، کعب‌الأحبار و وهب‌بن منبّه بوده‌اند که به طور وسیعی اخبار امّت‌های پیشین را در میان مسلمانان رواج داده‌اند؛ ر.ک. به: سیره‌ی رسول خدا (صلی ‌الله‌ علیه و آله‌ و سلم)، ج1، ص 24، 31 و 48. 5. کسانی مانند عبدالله‌بن عَمروبن عاص، عبدالله بن عُمَر، ابوهریره و … 6. نقش ائمه در احیای دین، ج 6، ص 98. منبع: محمدتقی دیاری، پژوهشی در باب اسرائیلیات در تفاسیر قرآن، تهران: نشر سهروردي،