در قضیه فلسطین، هرچه پیش آمده تقصیر خودمان است! يك روز فلسطينيها و عربهاى دوروبرشان سستى كردند. اين احساسى كه امروز وجود دارد، آن روز موجود نبود، و الّا امكان نداشت كه دولت اسرائيل تشكيل شود. اگر اين مجاهدتى كه امروز هست، در آن روز هم ميبود، نه توطئه و كمكهاى انگليسيها كارآمد ميشد و نه سلاحهايى كه به يهوديها دادند، ميتوانست كارى انجام دهد. اصلاً اين دولت تشكيل نميشد. آن زمان كوتاهى كردند، نتيجه‌اش اين شد. همان‌طور كه مردم مؤمن در اطراف اميرالمؤمنين (عليه السلام) كوتاهى كردند، نتيجه‌اش اوضاع دوره‌ى امام حسن (عليه السلام) شد؛ آنجا كوتاهى كردند، نتيجه‌اش اوضاع دوره‌ى امام حسين (عليه السلام) شد و شهادت آن حضرت پيش آمد؛ باز كوتاهى كردند، نتيجه‌اش امتداد دوران غربت حق شد؛ و الّا طبق روايات، بنا نبود كه حكومت حق بعد از اميرالمؤمنين (عليه السلام) تا آخر دوره‌ى ائمّه (عليهم السلام) آن‌طور غريب بماند. منتها وقتى كوتاهى ميكنند، اين اتّفاق مى‌افتد. دستِ خود مردم و مؤمنين بحقّ است؛ اگر آنها كار كنند، نتيجه را خداى متعال مترتّب خواهد كرد. اگر كارى ميكردند كه امام حسين (عليه السلام) كشته نشود و آن وضعيّت در كربلا پيش نيايد، پاداشى كه خداى متعال به آنها ميداد، حكومت حق بود؛ امّا روايت دارد كه فلما قتل الحسين اشتد غضب الله علي اهل الأرض . اشتداد «غضب الله» نتيجه‌اش همين است كه حكومت عقب مى‌افتد، عزّت ايمان و اهل ايمان به تأخير مى‌افتد. اين كارِ خود ماست؛ ما كرده‌ايم؛ دست خود ماست، هرچه كه پيش آمده. در ديدار دبيركل و اعضاى حزب اللّه لبنان. 1380/12/21 #فلسطین