📝 | «هتل نشین ها» 💠چهل سال پیش، دخترهای خانه صبح ها زود بیدار می شدند تا قبل از مدرسه رفتن، همه جای خانه را رفت و روب کرده و بعد اجازه داشتند راهی مدرسه شوند. پسرها بايد يا صبح زود يا عصر، نان و مايحتاج خانه را می خریدند و كارهای مردانه را در كمك پدر خود انجام مي دادند. 👈 حالا با نسلی روبرو هستیم که صبح که از هتل خانه شان خارج می شوند، والدینشان به عنوان مستخدمین "هتل خانه " همه جا را رفت و روب خواهند کرد. ❓نسلی که در برابر اتاقی که در آن می خوابد و خانه ای که در آن زندگی می کند و ظرفی که در آن غذا می خورد احساس مسئولیت ندارد؛ آیا در برابر سرزمینی که از آب وخاک آن بهره مند است حس مسئولیت خواهد داشت؟ برای این نسل، سرزمین هم چون هتلی است که می توان خورد و خوابید و ریخت و پاش کرد؛ از مواهب طبیعی آن بهره مند شد و بعد اگر باب میل نبود آن را ترک کرد. با این تفاوت که متأسفانه مستخدم سرجهاز ندارد و همه فقط برای خوردن و خوابیدن و بردن آمده اند. 🔎همه ی ما در تربیت این نسل مقصریم. کمی به خود بیاییم و تکانی به خودمان و این نسل هتل نشین بدهیم. البته نسلی که این بچه ها رو تربیت کرد، گمان می کرد چون خودش سختی کشیده، باید هرجور امکاناتی رو برای بچه اش فراهم کنه تا مبادا آب در دل فرزندش تکون بخوره. اما غافل بود از اینکه هر باغچه و مزرعه ای با آب زیاد فاسد میشه و به لجنزار تبدیل خواهد شد. 🌿 گاهی باغبان به گیاهش بی آبی رو تحمیل می کنه چون میدونه اون گیاه نیاز داره چند روز بستر خشکی داشته باشه تا بتونه ریشه هاش رو توی خاک رشدبده و به حیاتش ادامه بده. ⚠️امیدوارم همه ما مادرها و پدرها بدانیم که امکانات هتلی ایجاد کردن برای فرزندانمون افتخار نیست؛ بلکه مسئولیت پذیر و قدردان بار آوردن کودکمون افتخاره. اندیشگان؛ تکاپوی اندیشه https://eitaa.com/andishgan