♦️ یادداشتی از شهید مطهری که بی‌ارتباط با امروز ما نیست «يكى از دوستان كه از وضع روحى فرزند تحصيل‏كرده آمريكا رفته‏اش ناراحت بود به من گفت: فلانى با اينها چه بكنيم كه بكلى به دين و ديانت پشت كرده‏اند؟ گفتم: نبايد اينها را از پشت سر صدا كرد و دعوت كرد، بايد از جلو روى اينها بيرون آمد و با اينها روبرو شد. بعد مثَل رسول اكرم را در موضوع شتر رميده برايش بيان كردم و سپس گفتم: اينها نيز احتياج دارند به يك نوع خوراك و غذاى روحى و بايد آن خوراك را به اينها داد و گفتم: اينها عجالتاً از ريش و عمامه رميده‏اند، لزومى ندارد كه ما حتماً با ريش و عمامه به سراغ آنها برويم. گفتم: اينها از مجالس روضه و ننه من غريبم و آن اوضاع پر عيب قديم سر خورده‏اند. ما بايد با تجهيزات جديد و نو و منطق نو و فكر نو و زبان نو و مجلس نو با اينها روبرو بشويم، و چون پشت كردن اينها جنبه فكرى و عقلانى دارد يعنى ضلالت فكرى دارند، نه تنها ضلالت شهوانى، بايد با همان منطق با آنها روبرو شد؛ كما اينكه در گذشته نيز علماى اسلام هرجا كه يك بحران فكرى پيش مى‏آمد، مثل دوره ترجمه علوم يونان، با همان حربه و اسلحه و با همان مواد غذايى و از جلو روى پشت‏كنندگان آمدند و موفق هم شدند.» 📚 يادداشت‌هاى استاد مطهرى، ج‏13، ص215.