پاسخ1⃣:
📌اینکه مشیت خداوند بر این تعلق گرفته است و خداوند علم به این اتفاق را داشته است، دلیل بر این نمی شود که قاتلان سید الشهداء اختیار نداشته باشند و آگاهانه دست به این کار نزده باشند.
❇️علاوه بر اینکه همان گونه كه فطرت انسان بر این است كه كسى را كه به او خدمت مى‌كند دوست بدارد، فطرتش نیز بر این است كه كسى را كه به او ضرر مى‌زند دشمن بدارد. البته ضررهاى مادىِ دنیوى براى مؤمن اهمیتى ندارد. چون اصل دنیا براى او ارزشى ندارد. اما دشمنى كه دین را از انسان بگیرد، دشمنى كه سعادت ابدى را از انسان بگیرد، آیا قابل اغماض است؟
🔺قرآن مى‌فرماید: «انَّ الشَّیْطانَ لَكُمْ عَدُّوٌ فَاتَّخِذُوهُ عَدُّواً» شیطان دشمن شما است، شما هم باید با او دشمنى كنید.
🔸 با شیطان دیگر نمى‌شود لبخند زد و كنار آمد. وگرنه انسان هم مى‌شود شیطان. اگر باید با اولیاى خدا دوستى كرد، با دشمنان خدا هم باید دشمنى كرد. این فطرت انسانى است و عامل تكامل و سعادت انسانى است. اگر «دشمنى» با دشمنان خدا نباشد، به تدریج رفته رفته رفتار انسان با آن ها دوستانه مى‌شود، و در اثر معاشرت، رفتار آن ها را مى‌پذیرد و حرف هایشان را قبول مى‌كند. كم كم شیطان دیگرى مثل آن ها مى‌شود.
🔻 ببینید قرآن در این زمینه چه مى‌فرماید:
«وَ اِذا رَأَیْتَ الَّذینَ یَخُوضُونَ فى آیاتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُم حتّى یَخوضُوا فى حَدیث غیرهِ»، چنانچه ببینى كسانى نسبت به دین بدگویى و اهانت مى‌كنند، با سستى و با زبان مسخره و استهزا سخن مى‌گویند، به آن ها نزدیك نشو. هر چه گفتند، گوش نده تا زمانى كه به بحث دیگرى بپردازند