#آزادی
#حقوق_بشر
✅ گاهى گفته مى‌شود «#آزادى فوق قانون است و نمى‌توان آن را محدود کرد»، دیدگاه #اسلام در این باره چیست؟
✳️ پاسخ: در اعلامیه #حقوق_بشر، حقوقى براى انسان‌ها مطرح شده است که از جمله آنها حق آزادى بیان، آزادى اختیار مسکن، آزادى عقیده، آزادى اختیار شغل، آزادى اندیشه، آزادى انتخاب مذهب و آزادى انتخاب همسر است، از سوى دیگر این آزادى‌ها فوق قانون شناخته مى‌شوند و هیچ قانونى حق تعرّض به آنها را ندارد.
🌱در اینجا پرسش‌هاى زیادى پیش مى‌آید: آیا مقصود از فوق قانون بودن این آزادى‌ها آن است که هیچ قانونى اجازه نداشته باشد آنها را محدود کند؟ آیا این آزادى‌ها حدّ و مرز مشخصى دارند یا خیر؟ آیا به عنوان نمونه آزادى بیان این است که هر کس هرچیز دلش خواست بگوید؟!
مى‌بینیم در هیچ کشورى چنین اجازه‌اى را نمى‌دهند و براى آزادى بیان حد و مرزى قائل مى‌شوند؛ مثلا توهین به شخصیت افراد در هیچ جاى عالم پذیرفته نیست.
🍀در پاسخ به این سؤال که حد و مرز آزادى‌ها تا به کجاست و چه کسى آن را تعیین مى‌کند؟ یک جواب کلى داده شده است که:
🌱حد و مرز آزادى‌ها تا آنجاست که #مشروع باشد، یعنى منظور، آزادى‌هاى مشروع است. در بعضى از بندهاى اعلامیه حقوق بشر نیز تعبیر «اخلاقى» وجود دارد که رعایت حقوق همراه با موازین اخلاقى را متذکر مى‌شود .
✋ البته مقصود این افراد از کلمه «مشروع» این نیست که شریعتى مثل اسلام آن را تجویز کرده باشد، بلکه مرادشان آن است که قانونى باشد و دولت آن را معتبر بداند و مى‌گویند همین قانون است که حدود آزادى را تعیین مى‌کند.
🔅این جاست که اولین تناقض و تعارض پیدا مى‌شود:
از یک طرف مى‌گویند این حقوق و آزادى‌ها فوق قانون است و هیچ قانونى نباید آنها را محدود کند. از طرف دیگر مى‌گویند چون آزادى مشروع ـ نه مطلق ـ مطلوب است قانون باید حدود آزادى را بیان کند و آن را محدود نماید!
📖پ.ن: مرحوم علامه مصباح یزدی، پاسخ استاد به جوانان پرسش‌گر، ص57
🌱اندیشه دینی
@Andyshedini