رو کرد به ما بخت و فتادیم به بندش ما را چه گنه بود؟ خطا کرد کمندش! با آنهمه دلداده دلش بسته ی ما شد ای من به فدای دل دیوانه پسندش! نرگس ز چه بر سینه زد آن یار فسون کار ترسم رسد از دیده ی بدخواه، گزندش! شد آب،دل از حسرت و ، از دیده برون شد آمیخت بهم تا صف مژگان بلندش! در پرتو لبخند، رخش وه چه فریباست چون لاله که مهتاب بپیچد به پرندش! گر باد بیارامد و گر موج نخیزد دل نیز شکیبد، مخراشید به پندش! سیمین طلب بوسه ای از لعل لبی داشت ترسم که به نقد دل و جانی ندهندش! #سیمین_بهبهانی زاد روز سیمین بهبهانی فرخنده باد. روابط عمومی انجمن علمی_دانشجویی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم @anjoman_adabiyat_uni_of_qom