شرط اوّل قدم...! 🔹آیة الله علی اکبر مرندی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه شبها قبل از خواب دو زانو می نشست و سوره های مُسبّحات را می خواند سپس می خوابید. 🔸هر شب حدود سه ساعت نماز شب می خواند. 🔹بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب یک سجده طولانی همراه با گریه و زاری داشت. 🔸شبهای جمعه سوره صاد را قرائت می کرد. هرگاه در قرآن به آیه «هل من مزید» می رسید مثل باران اشک می ریخت. 🔹به اشعار حافظ بسیار علاقه داشت؛ این شعر را بسیار می خواند و می گریست: ای دل آن به که خراب از می گلگون باشی بی زر وگنج به صد حشمت قارون باشی! درره منزل لیلی که خطرهاست درآن شرط اول قدم آنست که مجنون باشی 🔹یکی از بزرگان خدمت ایشان رسید و با اصرار نصیحت خواست. فرمود: به آنچه یادگرفته اید عمل کنید. امروز ریاست دست شماست. خیلی مواظب باشید. ریاست است، شوخی نیست! مشکل است، مشکل! 🔸در اواخر عمر شریفش این ذکر را زیاد می گفت و به بیشتر کسانی که دستوری می خواستند، تکرار این جمله را توصیه می فرمودند: «ظَلَمتُ نَفسِي فَٱغفر لِي»: به خودم بد کردم، از من بگذر. (سوره قصص، آیه ۱۶). 📚التجاء، ج ۱، ص ۴۵۳. 👈👈👈👈👈دستوری مجرّب برای قرائت سوره مبارکه صاد در شب جمعه، در مطلب "اگر «دلت» برای «خودت» و ... می‌سوزه...!" نقل شده که بسیار مغتنم است. 💐در سالروز رحلت آیت‌الله میرزا علی‌اکبر مرندی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه به روح ملکوتی ایشان صلواتی هدیه بفرمائید.