✨﷽✨ 💠 هَجر جمیل 🔹 در بخش هایی از قرآن كریم فرمود به یاد ابراهیم باش، به یاد موسی باش: ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ مُوسی﴾، ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ إِبْراهیمَ﴾، ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ﴾ كذا و كذا؛ یعنی به یاد اینها باش كه اینها كردند. 🔹 در بخشی از آیات فرمود كه هرگز مثل یونس از آن جهت كه قوم خود را رها كرد نباش: ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛ فرمود راه یونس را نرو كه قوم خودش را ترك كرد. ✍فرمود تو دو وظیفه داری: یكی با مردم باشی و دیگر اینکه با مردم نباشی؛ با مردم باش برای اتمام حجت که ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾، و با مردم نباش ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾؛ اینها را به دل راه نده كه اگر ایمان نیاوردند، تو از غصه نتوانی زندگی كنی. 🔹 آن است كه نظیر كار یونس نباشد؛ در بین مردم باشد و با خدا؛ این كار، هَجر جمیل است. اگر آدم تمام هویتش را به مردم بدهد، گرفتار فراز و نشیبِ مردم است؛ ولی اگر وظیفه خود را در بین مردم انجام دهد و جان خود را با خدا مرتبط بداند، چنین انسانی نگران نیست، برای اینكه خود را انجام داد، تلاش و كوشش‌ خود را كرد. فرمود راهی كه انبیای قبلی داشتند شما هم ادامه بده؛ اما مثل یونس نباش كه قوم خودش را رها كرد. جمع بین این دو هم «هَجر جمیل» است؛ ﴿وَ اهْجُرْهُمْ﴾ اما ﴿هَجْراً جَمیلاً﴾؛ نه اینكه مردم را رها كنی. 🔹 وظیفه كسانی كه هستند هم مشخص می ‌شود كه آنها هم این دو وظیفه را دارند: 1️⃣ هم باید با مردم باشند و هم رابطه ‌شان با «الله» قطع نشود، تا زده نشوند، بریده نشوند، منقطع نشوند؛ 2️⃣ تا آنجایی كه ممكن است دعوت می ‌كنند، قبول و نكول مردم در او اثر نگذارد كه برنجد و گله كند. 📚 سوره مبارکه زمر جلسه 33 تاریخ: 1393/09/11