۸. شتر با داشتن قدرت فیزیکی بالا، از رام‌ترین حیوانات است، به‌گونه‌ای که یک کودک خردسال نیز می‌تواند مهار یک قطار شتر را در دست بگیرد و هر جا که می‌خواهد، ببرد. البته گاه ناگهان مهاجم می‌گردد (به‌ویژه در فصل جفت‌گیری)، به همین جهت بهتر است که در هنگام کار شتران نر و ماده از هم جدا گردند. ۹. بیماریهای شایع شتر بسیار محدود است؛ عمده‌ترین بیماریهای داخلی شتر عبارتند از: اسهال، میوپاتی تغذیه‌ای، نفخ شکم، بیماری انحراف گردن، بلعیدن اجسام خارجی، تورم ضربه‌ای نگاری، هماتوری، تورم شیردان، کوری و کولیک «دل‌درد شدید». ۱۰. شیر شتر بیشتر از هر شیر دیگری در طبیعت شبیه شیر انسان است و ۱۰ برابر بیشتر از شیر گاو آهن و سه برابر بیشتر ویتامین‌ث دارد. اگر بدنتان تحمل لاکتوز را ندارد بدون هیچ مشکلی می‌توانید این شیر را بنوشید. شیر آن بسیار چرب و پر از مواد غذایی است با وجود این شیر شتر در فروشگاه‌های آمریکا دیده نمی‌شود، دلیلش این است که فروش شیر شتر در ایالات متحده غیرقانونی است. در قزاقستان شیر شتر برای درمان سل استفاده می‌شود و پزشکان آفریقایی از آن برای تغذیه ایدزی‌ها استفاده می‌کنند. ۱۱. گوشت آن در دین اسلام حلال است، اما ذبح آن با دیگر جانوران حلال‌گوشت متفاوت است و باید آن را نحر کرد، در آیین یهود به‌دلیل نداشتن سُم آن را حرام‌گوشت می‌دانند، همچنین هندوها و زرتشتیان نیز از خودن آن امتناع می‌ورزند. از دیدگاه طب سنتی گوشت شتر طبعی گرم دارد. پیشگیری از زایمان زودرس، تسکین دردهای روماتیسمی، تقویت قوای جسمانی و جنسی از خواص گوشت شتر است. گوشت شتر از ارزش غذایی و خواص دارویی و درمانی بسیاری برخوردار است، در روایات دینی ما به مصرف آن بسیار توصیه شده است. در روایاتی از حضرت رسول(ص) آمده است که گوشت شتر را بخورید حتی سالی یک بار. ۱۲. از پوست آن برای ساختن کفش، کمربند، صندلی و لباس استفاده می‌کنند، پشم شتر را در ساختن خیمه‌ها، پتو، فرش، لباس‌ها، فرش و چادر استفاده می‌کنند و از پیخال کاملاً خشک و هم‌چنین از مدفوع خشک‌شده آن برای روشن کردن آتش استفاده می‌شود. بنابراین، چندان شگفت‌انگیز نیست که واحد شمارش آن در زبان عربی و فارسی "نفر" است و قبایل بادیه‌نشین تصور می‌کنند که شتر گرانبهاترین دارایی آنهاست، با وجود این متأسفانه در کشورهای غربی از نظر فرهنگی، شتر نماد عقب‌ماندگی و عدم توسعه‌یافتگی است، آنها به همان میزان که نسبت به بز، سمپاتی مثبت دارند نسبت به شتر سمپاتی منفی دارند، از این رو با این‌که در تقویم جهانی روزی به‌نام "روز جهانی بز" وجود دارد، ولی برای تحقیر مسلمانان در رسانه‌ها همواره از نخل و شتر استفاده می‌کنند و در نتیجه در مورد شتر تحقیقات علمی بسیار محدودی در جهان صورت گرفته است! یعنی اتفاقاً در مورد حیوانی که خداوند امر به مطالعه در خلقت آن کرده، در مورد آن کمترین مطالعه صورت می‌گیرد! گذشته از اینکه قاره سبز اروپا و مناطقی از آمریکای شمالی مناسب پرورش این حیوان نیستند اما شاید یکی از دلایل این تفاوت و تبعیض این باشد که امروزه بز یکی از نمادهای فراماسونری و شیطان‌پرستی است و شتر از نمادهای کشورهای اسلامی! اما در ایران با وجود این‌که بسیاری از مناطق آن استعداد پرورش این حیوان کم‌هزینه و پربازده را دارند اما از آنجا که سرفصلهای قریب به اتفاق رشته‌ها و گرایش‌های دانشگاهی و از جمله دامپروری و دامداری صنعتی، به‌نوعی تقلید از نظام آموزشی غرب است لذا در سیاستهای کلان ترویجی و حمایتی وزارت جهاد کشاورزی کشورمان حمایت از این حیوانات جایگاه قابل دفاعی ندارد. "[حجت‌الاسلام والمسلمین] علی ارجمند عین‌الدین 🍎آنتی بیوتروریسم @antibioterorism