پایگاه تخصصی نقد عرفانهای کاذب
در آثار وین‌داير، ، يوگا و مراقبه‌ی معمول، جايگزين گرديده و اصولاً در نگاه او، مديتيشن، همان عبادت است كه به منتهی می‌‌شود . وی می گوید: «اگر می‌خواهيد به تمرين مديتيشن بپردازيد، به تمام معنی آن را انجام دهيد و سعادت و خوشی را در خلوت اين عمل ببيند و اگر می‌خواهيد نام برآن بگذاريد و آن را به عنوان گفت‌وگو با خداوند تلقی كنيد، چنين نامی را بگذاريد و با تمام وجود دعا كنيد.» ؛ خود حقیقی، ص 159 وی كرامات ادعایی خود را مرهوم مديتيشن مي‌داند و به كرّات مديتيشن و يوگا را به ديگران توصيه می‌كند. ناگفته پیداست مدیتیشن همان سوغات به تمدن غرب است. بعد از آن‌که عده‌ای خلاء عظیم در غرب را دریافتند، این خوراک نامرغوب را با ذوق زدگی به غرب بردند؛ عرفانی که وین دایر عرضه می‌کند. غایت چنین مراقبه‌ای تعالی معنوی و رشد ابعاد مختلف روح نیست و ارتباطی با عرفان و عروج روح ندارد و صد البته با شناخت خدا و رسیدن به معرفت خدا و رضایت خدا کوچک‌ترین نسبتی ندارد. https://eitaa.com/antihalghe
1.4هزار مشاهده