| برشی از کتاب «عصر جدید، دغدغهٔ جدید»، دکتر رسول حسین‌پور 🔹 قانون جذب، انگاره‌ای با پایه و بستر مادی است که فرایند خود را به گونهٔ مجرد، تبیین می‌نماید و تا آنجا پیش می‌رود که ذهن انسان را که خود یکی از آفریده‌های مجموعهٔ هستی است، علت تامهٔ پدیده‌ها و رخدادهای مادی قلمداد می‌کند. 🔸 این قانون نه سنخیتی میان علت و معلول می‌شناسد و نه معلول را در جایگاه معلولیت می‌بیند؛ بلکه جامهٔ علت بر اندام آن نیز می‌پوشاند. 🔹 از مادی چشم‌داشت نتیجه فرامادی دارد و پاسخ درخواست‌ها و آرزوهای بشری را از کائنات - نه آفریدگار آن - بدون اثبات اینکه چگونه توان واکنش به کنش‌های انسانی را دارد، مطالبه می‌نماید. https://eitaa.com/antihalghe