☑️☑️ تشویق به خودکشی در آثار کوئیلو ▪️ تمامی سران عرفان‌های کاذب در حال مسابقه‌ای نانوشته برای نفی کردن شریعت هستند. پائولو کوئیلو هم از این قاعده مستثنا نیست و بارها در نوشته‌های خود جملاتی را به نگارش درآورده است که نشان می‌دهد وی مخالفت با شریعت و دستور گرفتن از جانب پرودگار عالم است. ▪️ وی با نادیده انگاشتن بعد شرعی دین، مقررات و ضوابط دینی را انکار می‌کند و می‌گوید: مذهب را نحوه گروهی پرستش می‌دانم... آدم می‌تواند بودا، الله یا خدای مسیح را پرستش کند. فرقی نمی‌کند... برای من مذهب یعنی این، نه مجموعه‌ای از قراردادها و دستوراتی که به دیگران تحمیل شود. ▪️ وی به خوانندگان آثار خود توصیه می‌کند که سخن هیچ‌کسی برای شما حجیت ندارد. به سخنان بنیادگراهای دینی که بر اصول ثابتی تأکید می‌کنند، هرگز گوش نسپارید. حتی اگر به قیمت اشتباه کردن و گم کردن راه باشد؛ چراکه گم کردن راه و اشتباه رفتن، به‌مراتب بهتر از بنیادگرایی دینی است. اعتراف یک سالک. ص33 و 34 ▪️ او یک شگرد دیگر نیز دارد که درگذشته به آن اشاره‌شده است. کوئیلو در مبارزه با شریعت، به گونه‌های مختلفی سعی می‌کند قبح گناه را از میان بردارد و خوانندگان خود را به انجام آن تشویق کند. وی نه‌تنها خودکشی را مذمت نمی‌کند که آن را موجب افتخار شخص و نشانه قدرت و شهامت او می‌داند و می‌کوشد با زیرکی خاصی راه‌ها و روش‌های مختلفی برای خودکشی در اختیار خوانندگان خود قرار دهد. ورنیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد ص 47 تا 49 ▪️ حقیقت آن است که اگر عرفان، راهی برای رسیدن به خدا و تقرب به او است، باید دانست که دستیابی به چنین هدفی جز با عمل به دستورات خداوند، امکان ندارد. بنابراین راهی برای وصول به هدف جز پیروی از دستورات فقهی اسلامی که از ناحیه خداوند برای بشر ارسال‌شده‌اند، وجود ندارد. ضمن آنکه کوئیلو خود در مکتوباتش به دیگران دستوراتی را می‌دهد که کاملاً در تضاد با دیدگاه‌های مطرح‌شده برای نفی شریعت است. https://eitaa.com/antihalghe