وحدت بین شیعیان و اهل سنت نیازی به دستوری از جانب شارع و متون نقلی ندارد، بلکه مسئله‌ای عقلی است.
♨️ ما معتقدیم که وحدت بین شیعیان و اهل سنت، یک مسئله‌ی عقلیست و اگر حکم و دستوری از جانب شارع من باب پرهیز از اختلاف، تشتت و درگیری وجود نداشت، صرف حکم عقل به تنهایی ما را از هر دلیل نقلی دیگری بی‌نیاز می‌کرد؛
⭕️ چرا که عقل حکم می‌کند که فارغ از هرگونه اختلافات با هر سطحی، اصل اولیه در هر جامعه و هر حکومتی زندگی مسالمت آمیزانه‌ی افراد آن جامعه در کنار یکدیگر، تحت حکمرانی یک «ایدئولوژی واحد»، می‌باشد. لذا ابتدایی‌ترین مسئله‌ای که برای یک زندگیِ اجتماعیِ بدون تنش و درگیری مطرح است، «اصل وحدت» است.
♨️ اما وحدت به معنای عدم اختلاف، عدم بحث و گفتگو، عدم بیان اعتقاد و نظر و کوتاه آمدن از اعتقادات خویش نیست، بلکه به معنای پرهیز از هرگونه توهین، بی احترامی، لعن و سب، برائت از یکدیگر و عقاید یکدیگر، در فضای عمومی جامعه است؛ زیرا اگر قرار باشد هر کس به موضوع اختلافی مد نظر خویش دامن بزند و از دیگری با مقدسات دیگری با ادبیات تکفیری اعلام برائت کند، دیگر اساسا جامعه و حکومتی شکل نخواهد گرفت، در نتیجه بر اثر کنشگری تنش‌زای افراد، اگر حکومتی هم مستقر باشد، اختلافات کمرش را خواهد شکست و درغایت امر آنرا از پای در می‌آورد.
⭕️ امامین شریف انقلاب ۴۵ سال سنگ وحدت را بر سینه و آنرا به عنوان رکنی از ارکان اصلیه‌‌ی انقلاب اسلامی در جامعه فریاد زدند. با مراجعه‌ای به بیانات این بزرگواران می‌توان فهمید که وحدت با برادران اهل سنت به معنای وحدت‌مذهبی نیست، بلکه به معنای وحدت در مشترکات و انسجام در مبارزه با طواغیت کفر و شرک عالم است.
♨️ قرآن‌کریم در آیه‌ی ۶۴ سوره‌ی آل‌عمران به پیغمبر دستور می‌دهد که ای پیغمبر به اهل کتاب بگو که بیاید و در کلمه مشترک بین خودمان و شما جبهه‌ای ایجاد کنیم و در این جبهه با -اربابا من دون الله-های عالم مبارزه کنیم. اربابا من دون الله زمانه‌ی سیدالشهداء «علیه السلام» یزید و اربابا من دون الله زمانه‌ی ما، آمریکا و اسرائیل و انگلیس ظالم و غاصب می‌باشد. بر این اساس، همه به مثابه یک واحد در یک جبهه‌ای با مرز -مبارزه با اربابان عالم- می‌ایستیم و مقاومت و مبارزه می‌کنیم، مرز جبهه را ولایت و امامت و شیعه‌ی اثنی عشری بودن تعریف نمی‌کنیم و در کنار این جبهه به روش‌هایی همچون: جدال احسن، برهان، استدلال، مناشده و... اختلافات درونی جبهه را نیز برطرف می‌کنیم.
⭕️ نتیجه اینکه مسئله‌ی اختلاف در امور مختلف، در هر جامعه‌ای امری طبیعی است؛ از کوچکترین اختلافات قومی و قبیله‌ای یا حزبی و سیاسی، تا حیاتی ترین اختلافاتی چون اختلافات دینی و مذهبی، کاملا امری طبیعی تلقی می‌گردد.
♨️ آنچه که باید به آن توجه داشت این است که ما بیاموزیم برای زندگانی اجتماعی در جامعه‌ی خود و جهان، چگونه بدون تنش و درگیری در کنار یکدیگر زندگی کرده و با مسائل رو‌‌به‌رو شده و آنها را برطرف کنیم. ولله الحمد.
✍🏻 علی تبار
🌐 #آنتی_سکولار را دنبال کنید👇🏻
🆔 @antisecular_ir