نظر علامه محمد تقی جعفری درباره امام خمینی (ره) 🔹امام کسی است که فرموده است: من در عمرم جز از خداوند متعال از کسی نترسيده‌ام. اين است که ايشان از قدرت شخصيتی با اهميتی، برخوردار بوده‌اند و همين اقتدار باعث شده بود که حوادث روزگار از دوران مدرسی در حوزه علميه قم تا ساليان آخر زندگی ايشان که پر از تلاطم‌های سخت بوده است، نتوانسته بود تزلزلی در آن شخصيت به وجود بياورد. 🔸 در اينجا می‌خواهم به يک نکته بسيار مهم اشاره کنم و آن اين است که ثبات روحی و قدرت شخصيتی که ايشان در اوج مرجعيت و مطرح‌بودن در جوامع امروزی داشت، می‌تواند براي کسانی که می خواهند در آينده متصدی مقام مرجعيت شوند، هشداردهنده و ارائه طريقی با اهميت بوده باشد که در مراجع گذشته عالم تشيع همواره مراعات شده است. بايد دانست که اين مقام حساس، يک حرفه معمولی نيست که هر کسی بتواند با فراگرفتن مقداری از اصول و قواعد و مسائل، شايسته تصدی آن باشد. هر فقيه و حديث‌شناس آگاه که از فقه‌الحديث برخوردار بوده باشد، می‌داندکه مضمون روايت بسيار معروف «و اما من کان من الفقهاء صائناً لنفسه، حافظاً لدينه، مخالفاً لهواه، مطيعاً لامر مولاه، فللعوام ان يقلدوه» بالاتر از مضمون موثقة عبدالله بن ابي يعفور درباره عدالت است که اتيان واجبات و ترک محرمات و اتصاف به ستر و عفاف را برای عدالت بيان می‌نمايد. يعنی عدالتی که در شرایط تقلید آمده است، عدالت را در آن حدی از تقوی معرفی می‌نمايد که خويشتن‌داری و مخالفت با هوی را به اضافه آنچه که در موثقه عبدالله بن ابي يعفور آمده است، شرط تقلید معرفی می‌کند. 📚 مطالب و خاطراتی از شاگردان حضرت امام خمینی(س)، ص43 تا53. 📆 25 آبان 1377 درگذشت علامه جعفری 🌐 #آنتی_سکولار | ما را به دوستان طلبه خود معرفی کنید 👇 🆔 @antisecular_ir