(۱۰۹) ✡️ بیرون ریختن عقده‌های درونی 💢 آیت‌الله منتظری که پس از عزل از قائم مقامی در سکوتی عمیق فرورفته بود، ناگاه با روی کارآمدن دولت محمد خاتمی که شعارهایی همچون دموکراسی و جامعه مدنی را سرلوحه کار خود قرار داده بود، تغییر رویکرد داد و با سخنانی نابخردانه و عجیب و از روی بی تقوایی تمام، جوّ جامعه را بهم ریخت و کشور را دچار تشنج کرد. 💢 همزمان با میلاد حضرت علی(ع) و درست ۵ ماه و ۲۱ روز پس از دوم خرداد۷۶ یعنی در ۲۳آبان، مردم نجف آباد اصفهان به دیدار آیت‌الله منتظری آمده بودند. 💢 منتظری در ابتدای سخنانش از امر به معروف و نهی منکر سخن گفت: 💢 «...در هر زمان بایستی معروف در جامعه بسط پیدا کند و جلوی منکرات گرفته شود. حالا یک فردی یک کار جزئی انجام می‌دهد که خلاف است، این را من می‌توانم نهی از منکر کنم، اما مثلاً یک منکری است در جامعه که این نهی را شخص نمی تواند انجام دهد، باید مردم متشکل شوند» 💢 سؤالی که اینجا مطرح می شود این است که کدام منکر بود که از توان یک نفر نهی آن خارج بود و باید برای جمع کردن آن، تشکل و تشکیلات را لازم می‌دانست؟ آیا منتظری داشت زمینه یک اغتشاش را فراهم می‌کرد؟ منبع: سایت جهان نیوز ✍ https://eitaa.com/antisecular_ir