مجتهد جوانی که مرجعیت را نپذیرفت ♨️ کسب علم را در همان کودکی با آموختن کلام الله مجید آغاز کرد. در نوجوانی برای تحصیل علم به لنگرود رفت و پس از دیدن ظلم یکی از خوانین به رعیت و عدم تاثیر اعتراضش به وی، منطقه را ترک کرد. پس از آن عازم حوزه علمیه قزوین شد و از محضر شیخ عبدالکریم ایروانی بهره برد. 💢 با اینکه پدرش از حاکمان بود و به خواست پدر با خانواده ای اربابی وصلت کرد اما مشی زاهدانه را به پیروی از استادش بر خود حاکم کرد. ♨️ او پس از کسب اجازه ی اجتهاد در سن ۲۵ سالگی به زادگاهش، اَملش گیلان، بازگشت و به امور دینی مردم پرداخت. در سال ۱۲۶۳.ق وارد نجف شد و از حضور صاحب جواهر و پس از آن شیخ انصاری( رحمه الله علیهما) کسب فیض کرد. ♨️ با اینکه ایشان از محکم‌ترین و قوی‌ترین بازوان علمی شیخ انصاری شناخته می‌شد اما پس از ایشان پیشنهاد مرجعیت را رد کرد و مردم را به پیروی از شاگرد دیگر شیخ اعظم، میرزای شیرازی، دعوت کرد چرا که برای دنیای اسلام، وجود مرجعی سیاستمدار را لازم می‌دید.  ‼️ او کسی جز میرزا حبیب الله رشتی نبود. فردی که به تواضع و فروتنی حتی نسبت به شاگردان خود شهره بود؛ به مقام والدین بسیار احترام می‌کرد و اهل دنیا و مادیات نبود؛ آنچنان که پس از دعوای خانواده‌اش بر سر میراث پدر، از سهم ارث خود دست کشید و خود، به سختی زندگی کرد. ♨️ از شاگردان ایشان می‌توان به سید محمد کاظم یزدی، میرزا حسین نائینی، شیخ فضل الله نوری، شیخ ابوالحسن اصفهانی و... اشاره کرد. از ایشان تالیفات بسیاری بر جای مانده که تاکنون چراغ راه طالبان اهل علم بوده و خواهد بود. 💢 در ۱۴ جمادی الثانی ۱۳۱۲.ق بود که جهان از نور علم و عرفانش خاموش شد و در نجف اشرف به لقاء الله پیوست. مزار او هم اکنون در یکی از صحن‌های مطهر علوی زیارتگاه عالمان و عارفان است. به مناسبت سالروز رحلت آیت‌الله میرزا حبیب الله رشتی 🌐 #آنتی_سکولار را دنبال کنید👇🏻 🆔 @antisecular_ir