پیام معلّم
▪️ دل‌نوشته‌ی هیئت اندیشه‌ورز حوزه مقاومت بسیج دانش‌‌آموزی حضرت مریم(س) شهرستان دامغان انالله و انا الیه راجعون سَلامٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي‌ٱلۡمُحۡسِنِينَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَاالْمُؤْمِنِينَ شهید بهشتی: سرنوشت مقلدان خمینی چیزی جز شهادت نیست. نیمه‌های شب بود؛ ولی هنوز چراغ‌ خانه‌ها روشن بود، مانند شب‌های احیا؛ اما احیا نبود. صبح‌گاه همه مردم، جامه سیاه به تن پوشاندند و با چشم گریان بر سر و سینه خود می‌زدند، شبیه روزهای تاسوعا و عاشورا؛ اما نه تاسوعا بود و نه عاشورا. روز میلاد شاه خراسان بود که خادم‌الرضا(ع) به دیدارش شتافت و در آغوشش پناه گرفت. آری! شاه پناهش داد؛ اویی که چشم و چراغ و پناه ملتی بود؛ اویی که افتخار بزرگش خدمت بود، ردای خدمت برایش آنقدر مقدس بود که در هیچ زمان و مکانی از تن به در نمی‌کرد؛ خدمت به زائر امام غریب باشد یا مردم سیل‌زده سیستان یا کارگران صنعت و معدن... آن‌قدر مشتاق به کسب منصب خدمتگزاری بود که در هر نقطه از کشور رد پایش مشاهده می‌شد؛ اویی که جزئی از مردم بود، نه رئیس‌شان؛ چراکه نه سوار بر خودروهای ضد گلوله بود و نه بر فرش‌های قرمز قدم می‌گذاشت. اگرچه خستگی‌ناپذیری، خصلتش بود و همیشه در تکاپو برای گره‌گشایی؛ اما دل کودک مشتاق را برای گرفتن عکس و پیرمرد روستایی را برای هم‌سفرگی نمی‌شکست. امروز که خیل عظیم سوگواران دل‌شکسته را دیدیم، بر خود بالیدیم؛ چراکه انتخاب ما کسی بود که منتخب خدا بود و چه حیف که بار دیگر دل‌های‌مان در غم از دست‌دادن فرشته‌ای زمینی، شرحه‌شرحه شد. شانه‌های‌مان از سوگ حاج‌قاسم هنوز خمیده بود که بار گران فقدان شهیدِ جمهور و همراهانش، آن‌ها را خمیده‌تر کرد. نیازی به دعوت نیست؛ چراکه تک‌تک ما ایرانیان، صاحبان مجلس عزای خادم‌الرضا(ع) هستیم و داغدار او. هم‌صدا با تمام شخصیت‌های جهان به محضر امام زمان عزیز و رهبر فرزانه‌مان تسلیت می‌گوییم و باز هم با صدای رسا اعلام می‌داریم که پای کار ایران‌مان ایستاده‌ایم. 🆔 @ap_semnan
394 مشاهده